هوش مصنوعی: ای ساقی، به خاطر یاد چشمان او برخیز و ده جام شراب به من بده. دل من ناله می‌کند و نیازی به درخواست نیست؛ من به عشق او نیاز دارم.

هوش مصنوعی: شراب بی‌نظیر است و وقتی که او آن را به من می‌دهد، حالم خوب می‌شود و می‌توانم از آن لذت ببرم. در آن لحظه است که نوشیدن شراب برایم مجاز می‌شود.

هوش مصنوعی: می‌گویند در فصل گل باید جامی از شراب را نوشید، تا بهار را جشن بگیریم. ای ساقی، برخیز و می‌ریز.

هوش مصنوعی: دخت تاک که در اینجا نماد زیبایی و لذت است، در کنار من نشسته و من از هیچ چیز نگران نیستم. حتی اگر افراد دیگری بخواهند به ما ایراد بگیرند یا نگران شود، هیچ ترسی از آنها ندارم. من فقط به این لحظه و خوشی‌ام فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: بیایید با هم شراب بیاوریم و گفتگو کنیم. دیگر چه زمانی باید به یاد گذشته‌ها و کسانی که بودند بپردازیم؟ امروز من هم شراب‌نوش و هم مرد بزرگی هستم.

هوش مصنوعی: در دوران رکن‌الدوله، من باید در خوشگذرانی شرکت کنم. اگر امروز بخواهم مستی کنم، بنابراین باید بگذارم که مستی‌ام در آینده پیش بیاید.

هوش مصنوعی: مانند کسی که خوشبخت و خوش اقبال است، با افتخار بر محبت و زیبایی‌ها می‌افزایم، و اگر این شعر خوشایند و دلنشین، از سوی سلطانی مهربان به من تقدیم شود، بسیار خوشحال خواهم شد.