شمارهٔ ۳۴۶
ما کجا کی عاشق دلخسته ایم
عشق را برخود به تهمت بسته ایم
از غم بی آلتی افسرده ایم
حاش لله کی کجا وارسته ایم
اینکه پروازی نمی بینی زما
همچو مرغ بال وپر بشکسته ایم
اینکه جولائی نمی آریم ما
زیر بار محنت وغم خسته ایم
چون بلنداقبال بی دل روز وشب
بر سر راه طلب بنشسته ایم
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ما کجا کی عاشق دلخسته ایم
عشق را برخود به تهمت بسته ایم
هوش مصنوعی: ما کجاییم که عاشق دلشکستهایم، عشق را به خود نسبت دادهایم و به نادرست به آن اتهام زدهایم.
از غم بی آلتی افسرده ایم
حاش لله کی کجا وارسته ایم
هوش مصنوعی: ما از اندوهی که در دل داریم، همواره غمگین و ناراحت هستیم. خدا را شکر که هرگز به آنچه که واقعاً به آن تعلق داریم، وابسته نشدهایم.
اینکه پروازی نمی بینی زما
همچو مرغ بال وپر بشکسته ایم
هوش مصنوعی: ما همچون پرندهای هستیم که بال و پرش شکسته و نمیتواند پرواز کند، بنابراین نمیتوانی ما را در آسمان ببینی.
اینکه جولائی نمی آریم ما
زیر بار محنت وغم خسته ایم
هوش مصنوعی: ما به خاطر سختیها و غمها خسته شدهایم و دیگر نمیتوانیم ایستادگی کنیم.
چون بلنداقبال بی دل روز وشب
بر سر راه طلب بنشسته ایم
هوش مصنوعی: ما با روحی بلند و بیخیالی، روز و شب در مسیر جستجوی هدف نشستهایم.