هوش مصنوعی: گفتم چرا اینقدر به شور و حال آمده‌ام، او گفت به خاطر نمک من است. گفتم پیش از این که از شور من کم شود، بهتر است نمکت را به من بدهی تا من از آن بچشم.

هوش مصنوعی: موجودی زیبا و درخشان در برابر من است، چه زهره (ناهید)، چه قمر (ماه) یا خورشید را تصور می‌کنم. به خوبی می‌دانم که این زیبایی از آسمان و ستاره‌ها نیز ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: من از اشک و گریه‌ام، چهره‌ای زیبا ساخته‌ام. ای دوست، حالا که ظاهر من این‌گونه است، یک آزمایش درست و حسابی روی من انجام بده و مرا به چالش بکش.

هوش مصنوعی: نه تو چیزی به من وعده دادی که بمیرم و جانم را تقدیم تو کنم، فقط چند بوسه به من دادی، اما نه سه‌تا بود نه دوتا و نه حتی یکی.

هوش مصنوعی: اگر بدون تو بهشتی هم به من بدهند، فرقی ندارد؛ چون جای من همواره در فکر توست.

هوش مصنوعی: روزی روزگاری اگر بخت و اقبال به من یاری کند، دامن وصال معشوقم را به دست می‌آورم.

هوش مصنوعی: آیا می‌توانم از زیر پیراهن زیبای کسی بگذرم؟ وگرنه، آدم زاهد هرگز از زیر زبان تو به راحتی عبور نمی‌کند.

هوش مصنوعی: تا وقتی که عشق تو را دارم، برایم شگفت‌انگیز نیست که ملک من از خوبی‌ها در آسمان‌ها حرف بزند.