هوش مصنوعی: دل من مانند یک شهر زیباست و وقتی که سخن می‌گوید، مانند صدفی است که پر از گوهر و گنجینه‌های باارزش است و این زیبایی‌ها به دستانم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: من از عمل خود و کارهایی که کرده‌ام ناامید هستم، اما امیدوارم که در دل نجاتی پیدا کنم و از ترس نکنم.

هوش مصنوعی: یوسف دین و دل من از من دور شده است، مانند یعقوب که به خاطر جدایی از یوسفش به آسمان زار زار می‌زد.

هوش مصنوعی: من از قدرت تفکر و عقل برخوردارم، اما گویی زندگی‌ام به مانند یک حیوان شده است که فقط در پی تأمین نیازهای اولیه‌ام مانند آب و غذا هستم.

هوش مصنوعی: چهره‌ای زیبا و روشن داشتم که مانند ماه درخشان بود، اما به دلیل تاریکی شب، آن زیبایی به چشم نمی‌آمد و گویی همه‌چیز در سایه قرار گرفته بود.

هوش مصنوعی: این قطعه به این معناست که اگر رحمت و نعمت خداوند شامل حال آدمی نشود، او نمی‌تواند به تنهایی بر مشکلات و سختی‌ها غلبه کند و ممکن است به شکست و هلاکت دچار شود. به عبارت دیگر، انسان بدون کمک و الطاف الهی نمی‌تواند از پس چالش‌های زندگی برآید و زندگی‌اش به خطر می‌افتد.

هوش مصنوعی: هر کسی که شمشیری در دست دارد، باید برای خود دفاعی بسازد و هر کسی که تیری در کمان گذاشته، هدفی را نشانه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: من به سرنوشت خود و عواقبش فکر نمی‌کنم، زیرا من همواره خدمتگزار و ستایندهٔ درگاه امیرالمؤمنین در نجف هستم.