هوش مصنوعی: ای طبیب، چرا دردسر من را بیشتر می‌کنی؟ برای درمان درد من، باید به دوستی که مرا دوست دارد، رجوع کرد.

هوش مصنوعی: دست من از رسیدن به او کوتاه است، ای خدا، یا من به وصال او برسم یا از شدت اشتیاق بمیرم.

هوش مصنوعی: در طول روز و شب به خاطر عشق چهره‌اش ناله می‌کنم، مانند بلبل که در بهار در باغ گل آواز می‌خواند.

هوش مصنوعی: عشق و جذابیت چشمان او به قدری زیاد است که اگر از من دل ببرند، جای تعجبی ندارد، زیرا چشمان مست و غافلگیرکننده او توانایی این کار را دارند.

هوش مصنوعی: حسرت‌انگیز است که او دور از لب و دندان ماست، هرچند که زیبایی‌اش به اندازه سیب است.

هوش مصنوعی: نگاهی انداخت و از میانه زمان، شش چیز را با خود آورد: دین، دل، تاب و توان، صبر و شکیبایی.

هوش مصنوعی: اینگونه می‌توان گفت که برای رسیدن به وصال و نزدیکی به محبوب، باید تحمل جدایی و فراق را داشت؛ چراکه هر بالایی (فرازی) پس از هر پایینی (نشیب) خواهد آمد.

هوش مصنوعی: هیچ کس مانند من در خوشبختی نیست، اگر وصال او نصیب من شود.