گنجور

شمارهٔ ۳۰۰

به چین زلفت ار مشک ختا گفتم خطا گفتم
تورا مه گفتم ار مه را سها گفتم خطا گفتم
اگر قد تورا سرو سهی خواندم غلط خواندم
وگر خد تو را ماه سما گفتم خطا گفتم
تو را گر سست عهد وسخت دل گفتم مرنج از من
ندانستم غلط کردم خطا گفتم خطا گفتم
نگویدجز به جانان شرح حال خویشتن عاشق
من ار راز دل خود با صبا گفتم خطا گفتم
بلند اقبال مشک افشان کجا باشد هما را پر
اگر آن زلف را پر هما گفتم خطا گفتم

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

به چین زلفت ار مشک ختا گفتم خطا گفتم
تورا مه گفتم ار مه را سها گفتم خطا گفتم
هوش مصنوعی: اگر به زیبایی زلفت بگویم که مانند مشک ختن است، در واقع اشتباه می‌کنم؛ چرا که تو را مثل ماه توصیف کرده‌ام، و اگر به ماه بگویم که شبیه سها است، باز هم اشتباه می‌کنم.
اگر قد تورا سرو سهی خواندم غلط خواندم
وگر خد تو را ماه سما گفتم خطا گفتم
هوش مصنوعی: اگر من تو را به نام درخت زیبا و راست قامت «سرو» خطاب کردم، اشتباه بوده؛ و اگر تو را «ماه» نامیدم، باز هم نادرست بود.
تو را گر سست عهد وسخت دل گفتم مرنج از من
ندانستم غلط کردم خطا گفتم خطا گفتم
هوش مصنوعی: اگر تو در وفاداری سست و در دل سرد هستی، من به تو گفتم نگران نباش، من نمی‌دانستم اشتباه کردم. خطا کردم، اشتباه کردم.
نگویدجز به جانان شرح حال خویشتن عاشق
من ار راز دل خود با صبا گفتم خطا گفتم
هوش مصنوعی: فقط به محبوبم می‌توانم از حال خود بگویم. اگرچه با نسیم صبح راز دلم را در میان گذاشتم، اما اشتباه کرده‌ام.
بلند اقبال مشک افشان کجا باشد هما را پر
اگر آن زلف را پر هما گفتم خطا گفتم
هوش مصنوعی: کجا می‌توان پرواز هما را دید اگر اقبال بلند و خوشبختی با عطر مشک همراه نباشد، اینجا به من گفتم که من اشتباه کردم گفتم که آن زلف چه زیباست.