هوش مصنوعی: بی‌خبر از وجود خود، دل و ایمانم را به زیبایی تو باخته‌ام و صورت من در خیال تو به شکل هلال درآمده است.

هوش مصنوعی: هر شب و روزم در مقابل توست، در حالی که در میان درد جدایی از تو به نعمت وصال تو فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: به احمد مختار و حیدر کرار قسم می‌خورم که بلال، قنبر توست و تو هم قنبر بلال.

هوش مصنوعی: تو مانند یک گلستان زیبا هستی و من مانند بلبل خوش‌صدا که به زیبایی‌هایت می‌خوانم. تو در آسمان‌ها درخشان و سرشار از نور هستی و من مانند هلال ماهی هستم که در کنار تو قرار دارم.

هوش مصنوعی: اگر چنانچه آب حیات از لب‌های تو است، پس سخنان تو مانند خضر، برایم همچون یک جام زلال و دلپذیر است.

هوش مصنوعی: شایسته است که تو با زیبایی‌ات به یکتایی و بی‌نظیری خود اشاره‌ کنی، زیرا هیچ کس مانند تو نیست و نخواهد بود.

هوش مصنوعی: می‌توانیم تو را آزاد کنیم یا خودت اسیر را از بند رها کنی؛ من هم همچون پرنده‌ای هستم که بال‌هایم شکسته است.

هوش مصنوعی: هرچند من در بیان و سخنوری ماهر هستم و در دنیا شناخته شده‌ام، اما خود را به خاطر این که تو را نمی‌توانم وصف کنم، در مقایسه با تو خجالت‌زده می‌بینم.

هوش مصنوعی: شنیده‌ام که نام مرا به صدا درآورده‌ای و این نشانه‌ای از خوش‌شانسی من است؛ چرا که بزرگ‌منشی و عظمت تو باعث شده که به این جلال برسم.