هوش مصنوعی: فرمان داده شده است که به میگساران احترام بگذارند. خبر واضحی از چشمان مست آن ماه کامل به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: در روز نوروز و شب یلدا، هیچ‌کس جز من چهره و موهای او را به خاطر ندارد و هیچ کس نمی‌تواند این صبح و شام را به یاد هم داشته باشد.

هوش مصنوعی: هر کسی که بدشانس است، سرنوشتش به دست چرخ آسمان و رنگ نیلی آن رقم خورده است، در حالی که بخت من در سایه خطی فیروزه‌ای شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر تو مانند ماه زیبایی، با زلف‌های سرو مانند، قد تو نیز باید همچون یک خوش‌قدم و باوقار باشد.

هوش مصنوعی: اگر ماه درخشان بیاید، می‌تواند به عنوان نماینده من عمل کند و اگر قامت تو را داشته باشد، می‌تواند به عنوان پادشاه این سرزمین باشد.

هوش مصنوعی: تو با زیبایی‌های چهره‌ات، از من دل ربودی و نمی‌دانم چطور این کار را کردی، اما همواره در حیرتم که چگونه توانستی دل مرا بربایی.

هوش مصنوعی: دل گم‌شده‌ام را در زلف تو به خوبی پیدا کرده‌ام، زیرا گاه آن را مانند دالی می‌بینم و گاه به شکل لامی.

هوش مصنوعی: محبت واقعی هرگز با تلخی و ناخوشی همراه نیست؛ اگر کسی به عشق معشوقش احساس شوق و محبت کند، نباید دچار اندوه و ناراحتی شود.

هوش مصنوعی: ای ساقی، مرا با نوشیدنی‌ات سرشار کن، چون چشم‌های پر از مستی دوست برای من کافی است. هر خم از این باده، به اندازه‌ی کافی لذت می‌دهد و برای من مثل یک جام می‌نوشم.

هوش مصنوعی: زاهدان می‌گویند که نوشیدن شراب حرام است و باید از آن پرهیز کرد، اما اگر شخصی آن را در دست داشته باشد، برای او حلال می‌شود.

هوش مصنوعی: سرنوشتم از موهایت تیره‌تر بود و روزهایم هم سیاه‌تر شد. اکنون که به تو خدمتگزار شدم، خوشبختی‌ام بیشتر شده است.