هوش مصنوعی: در شب جدایی از تو، از خیال تو بیرون نمی‌روم. خیال چهره‌ات مرا مانند هلال ماه احاطه کرده است.

هوش مصنوعی: من به وصال تو بسیار مشتاقم، طوری که تشنگان و فقرا به آب و سیم زلال نیاز دارند.

هوش مصنوعی: اگر در زندگی من خوشبختی باشد، به خاطر آن خطی است که بر چهره‌ام نقش بسته و اگر حال خوشی تجربه کنم، به خاطر آن خال زیبا خواهد بود.

هوش مصنوعی: به خودت خوب نگاه کن تا ببینی چه کسی هستی، اما فراموش نکن که در این دنیا هیچ کس مثل تو نیست.

هوش مصنوعی: از چشم می نریز که این مقدار خماری نمی‌آورد. به دوش مشک نکش که این اندازه بار نمی‌کشد.

هوش مصنوعی: در چهره تو نشانه‌هایی از زیبایی و درخشانی وجود دارد که یادآور مهدی (عج) است و دو چشم تو می‌تواند موجب تحولی بزرگ و همچنین عدم آرامش و فتنه‌ای شبیه دجال شود.

هوش مصنوعی: دل من در فراق تو آرامش ندارد، نه مانند بادی که در حلقه‌ای می‌چرخد و نه مانند آبی که در غربال نگه داشته شود.

هوش مصنوعی: چرا به خاطر دوری از تو اینگونه بی‌ارزش می‌شوم؟ اگر تو به لطف خود، من را مورد توجه قرار داده‌ای، چرا این حال و روز من است؟

هوش مصنوعی: در فارس به جز زلف تو، کسی دیگر نیست که به من اعتماد داشته باشد و این باعث شده که حال من آشفته باشد.