هوش مصنوعی: درمانده‌ام از عشق و در رنج این عشق سوزانده شده‌ام، از سر تا پا در آتش عشق قرار دارم.

هوش مصنوعی: دل من پر از درد و اندوه است و اشکم به غلظت از چشمانم سرازیر شده است. ای کاش عشق و رفتار عشق را ستایش کنیم.

هوش مصنوعی: رگ زندگی لیلی مثل رگ‌های مجنون خون می‌ریزد، عقل در مواجهه با عشق گیج و سردرگم شده است.

هوش مصنوعی: فقط مرگ می‌تواند درمان درد عشق باشد، زیرا هر کسی که در این دنیا عاشق شود، به نوعی دچار بیماری می‌شود.

هوش مصنوعی: باید عقل را متوجه کنیم و به او تذکر دهیم، اما از سرزنش و توبیخ او، حسرت و درد عشق به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: عشق ما باعث شهرت و معروفیت زیبایی او شده است و زیبایی او باعث رونق و گرم شدن بازار عشق شده است.

هوش مصنوعی: دل من می‌خواهد مانند منصور، پرده را از روی عشق کنار بزند و آن را آشکار کند.

هوش مصنوعی: عشق، حتی اگر تلخ و گزنده باشد، از خرد و فهم عقلانیت بهتر است. در واقع، گل عشق از گل عقل زیباتر و ارزشمندتر است، و هرچند عشق ممکن است همراه با درد و خار باشد، هنوز هم به دل انسان قیمت و زیبایی بیشتری می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر کسی که عشق را با تمام وجود بپذیرد و آن را در زندگی خود حمل کند، به مقام و جایگاهی بلند می‌رسد، حتی اگر در ابتدا به چیزهای نادرستی وابسته باشد.