هوش مصنوعی: ای تیر نگاه تو، جان و دل من در تیر رس عشق تو است و در نهایت، به خاطر عشق تو از بین خواهد رفت.

هوش مصنوعی: هر کسی که به مژگان تو نگاه کند، به دور چشمانت می‌گوید که این حرکت، همانند لشکری است که با شدت و توان، صف کشیده است.

هوش مصنوعی: می‌گفتم اگر درختی مانند سرو با پاهایی نقره‌ای بود، او را می‌خواندم. اگر ماهی هم بر رویش بود، ماهی نبود.

هوش مصنوعی: هر کسی که چهره تو را می‌بیند، انگشت بر لب‌هایش می‌زند و آن کس که چهره من را می‌بیند، از غم دست به دست می‌زند.

هوش مصنوعی: ای جان، به تو و جانت هزاران درود از سوی پروردگار جهان، زیرا همچون تو جواهری ارزشمند به دنیا نیامده و هرگز صدفی قادر به پرورش چنین گوهری نبوده است.

هوش مصنوعی: من از جاذبه ظاهرت و از زنجیر گوشواره‌ات تحت تاثیرم. گاهی فریاد می‌زنم و گاهی سکوت می‌کنم، مثل کسی که در چنگال تو گرفتار است.

هوش مصنوعی: وجود ما به خاطر تو بی‌قرار و ناآرام است، و ما مانند ذره‌ای از نور تو هستیم. تو برای ما همچون گلزار و آفتاب هستی و ما در برابر تو همانند خاکی هستیم.

هوش مصنوعی: اگر محبوبم نمایان شود و دل من آرام گیرد، امید دارم که خوشبختی به من روی بیاورد و از گرفتاری‌ها فاصله بگیرم.

هوش مصنوعی: از نظر تو و زیبایی‌های چهره‌ات، بخت و اقبال خوب دور خواهد شد. این حس را فردی دیگر در یک جهت حس می‌کند و فردی دیگر در جهت مخالف.