هوش مصنوعی: زیبایی تو مانند مقدمه‌ای است بر کتابی که در آن، شادابی و طراوت از چهره‌ی تو الهام گرفته و موجب شکوفایی گل‌ها شده است.

هوش مصنوعی: یک لکه سیاه به گوشه ابروی تو نشسته است، همچون گوشه‌ی محراب یک هندو زاهد.

هوش مصنوعی: ای دریغ، موهای تو با دل من چه می‌کند! هر چه که تو با زلف‌هایت انجام می‌دهی، با دل من همانند قیچی است.

هوش مصنوعی: اگر برای بوسه‌ای از لبت بهایی بگذاری، جانم را فدای تو می‌کنم و اگر قسم بخورم که از حق تو بگذرم، این کار را انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: هر بار که قرعه‌ای می‌اندازم و به یاد چهره زیبا و دلنشین تو هستم، وقتی به آن نگاه می‌کنم، فقط رنگ قرمز و سفیدی می‌بینم.

هوش مصنوعی: اگر تو دلیلی برای بهبودی من نیستی، پس من هیچ نوع دارویی از تو نخواهم خواست و اگر بیماری من از تو ناشی شده باشد، نیازی به جستجوی علت شفا ندارم.

هوش مصنوعی: چه خطا و گناهی رخ داده است از آن فرصت و شانس خوب که موجب شده‌ای و از آن دوری جسته‌ای؟