هوش مصنوعی: چشم‌هایش مانند تیر به دل من اصابت کرده‌اند و از درد زخم عشق او نمی‌توانم جانم را حفظ کنم.

هوش مصنوعی: اگر کسی زیبایی و جذابیت خود را مشاهده کند، ممکن است برای آنکه دیگران از او دور شوند، خود را در درد و رنج بیندازد.

هوش مصنوعی: اگر بلبل به باغی که گل‌هایش را دوست دارد، نگاهی کند و ببیند که گل‌ها پژمرده و بی‌ارزش شده‌اند، آن‌گاه او نیز به ویرانی و زوال آن گل‌ها حسرت می‌خورد.

هوش مصنوعی: جواهر فرد به خوبی نمایان شده و دلیل و برهان او از دهانش بیرون آمده است.

هوش مصنوعی: چقدر عجیب است اگر دل من را با چهره زیبایش که همچون ماه می‌درخشد، برباید.

هوش مصنوعی: اگر سلمان به دیدن رخش برود، از دین و ایمانش دست می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی نتواند به من نزدیک شود، من نیز اگر به کسی نزدیک شوم، دست او را خواهم گرفت.

هوش مصنوعی: لب‌های خود را به روی غنچه باز کردی، ولی آیا می‌دانی که به خاطر غم تو، گریبانش خاکی شد؟

هوش مصنوعی: وجود تو برایم به اندازه‌ای ارزشمند است که دیگر بهشت و نعمت‌های آن برایم اهمیتی ندارد.

هوش مصنوعی: کسی که به عشق یک بت گرفتار باشد، تمام دنیا برای او مانند زندانی است.

هوش مصنوعی: به خاطر اندوه و غم عمیقی که در دل دارم، اشک‌های بی‌پایانم به مانند رنگ کهربا به زمین می‌ریزد، گویی جانم به خاطر این درد از دست رفته است.

هوش مصنوعی: کسی که مانند من خوش شانسی دارد، سرش را به نشانه احترام در مقابل چمن‌بازان پایین می‌آورد.