هوش مصنوعی: ای مژه‌های زیبا و تیره‌ات، مانند تیرکی که به دل می‌زند، باعث شده است که روزهایم به خاطر چشمان سیاه تو به شدت تاریک و غم‌انگیز شوند.

هوش مصنوعی: برخیز و می بیاور و بنشین و جام را به من بده. آتش رخساره‌ات را به دل من بیفروز، چرا که دل من مشتاق شوری است که از زیبایی تو حاصل می‌شود.

هوش مصنوعی: از زیبایی تو شاداب و خرم هستم و موی تو باعث شده که به رازهای تو آشنا شوم. چهره‌ات برای من مانند نور روز است.

هوش مصنوعی: خوشحالم که سرانجام به دستم دامن وصال تو رسید و به خاطر سرنوشت خوشی که دارم از آن سپاسگزارم.

هوش مصنوعی: در مورد تو هیچ گونه شک و تردیدی وجود ندارد؛ اگر خواستی با من لطف کن و اگر نه، می‌توانی مرا عذاب دهی.

هوش مصنوعی: اگر دلت آرزوی سوختن دارد، عشق پروانه را فراموش کن و از پیروزی شمع درس بگیر که چگونه می‌سوزد.

هوش مصنوعی: دست‌یابی من به عشق چهره محبوب به خاطر حمایت ستاره‌ها یا حرکت گردونه‌های آسمانی نیست، بلکه ناشی از خود عشق و شوق درونی‌ام است.