هوش مصنوعی: هر بار که به دل ما آسیب می‌زنی، جز دل درد و رنج ما کار دیگری نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم به دل خود تسکینی بدهم و از آزار تو راحت شوم، همچنین نمی‌توانم دل خود را به آزار کسی دیگر بسپرّم.

هوش مصنوعی: دختر زیبایی با لب‌هایی مانند غنچه و قدی راست مانند سرو وجود دارد، اما به خاطر تو هیچ گلی را در گلزار دیگری نمی‌بینم.

هوش مصنوعی: در این شهر عاشقانی چون من فراوانند، اما مانند تو دلبران دیگری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تو نگاهی به من انداختی و دین و دلم را از دستم برداشتید. حالا تو به حال من بی‌دین، دوباره نظری بیفکن.

هوش مصنوعی: بوسه‌ای از لبت به من بده و قلب و جانم را بستان، اما این گوهر باارزش را به کس دیگری نده.

هوش مصنوعی: به خاطر بیماری چشمان تو، دل من مبتلا شده است و اگر بخواهم کسی را پرستش کنم، تنها تو هستی که به چشمانت وابسته‌ام.

هوش مصنوعی: بین که چشمان او چقدر ملایم و دلسوز است، همانطور که نگهداشتن دل من برایش اهمیت دارد، حالا خود چشمانش به عشق دیگری مبتلا شده‌اند.

هوش مصنوعی: به یاد چهره دوست، غم از دلم دور کن و به من نوشیدنی پر از باده بده.

هوش مصنوعی: من هیچگاه به کسی غیر از یار وفادارم نمی‌شوم و روزی بیرون از در خانه‌ام به دربار دیگری نخواهم رفت.