هوش مصنوعی: من عاشق چهره تو هستم و برایم فرقی نمی‌کند که به چه چیزهایی ایمان دارم یا کفر می‌ورزم. من فقط تو را می‌ستایم و برایم مهم نیست که چه اعتقادات دیگری دارم.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق تو، دیگر از دنیا بی‌نیاز شده‌ام. با اینکه در سر کوی تو مانند یک گدا زندگی می‌کنم، اما برای من اهمیت ندارد که در پیشگاه یک سلطان باشم.

هوش مصنوعی: در دل تاریکی شب، چهره زیبایت همچون روز روشن می‌درخشد. در برابر چهره‌ات، روشنایی شمع و ماه چه ارزشی دارد؟

هوش مصنوعی: خط زیبا و سبز رنگ تو چه شباهتی به زیبایی آبی رنگ دارد، در حالی که لبان تو همچون یاقوت هستند، من با دیگر سنگ‌های زینتی چه کار می‌توانم بکنم؟

هوش مصنوعی: شکوه و زیبایی تو همه چیز را تحت‌الشعاع قرار داده است. لاله و گل در برابر زیبایی تو کم‌رنگند و لبخند تو همانند غنچه‌ای است که دل مرا می‌برد. حال که تو را دارم، نیازی به باغ و گلستان ندارم.

هوش مصنوعی: رنج و درد من از تو سرچشمه می‌گیرد. طبیبان و درمانگرها برای من فایده‌ای ندارند. من درد را در دل دارم، بنابراین درمانم چه سودی دارد؟

هوش مصنوعی: یوسف با آرامش در حال گذراندن زندگی است و در مصر مورد احترام و محبت قرار دارد. اما من که در چاه و زندان به سر می‌برم، چه کار می‌توانم بکنم؟