هوش مصنوعی: در جوانی هیچ غم و اندوهی نداشتم، اما عشق تو باعث شده که حالا پیر و خسته به نظر برسم و چهره‌ام مانند تصویری از رنج و غم باشد.

هوش مصنوعی: چرا تیر و کمان به من آسیب برساند وقتی که ابرو و مژه‌ی تو مثل علامت‌گذاری، دل من را هدف قرار داده است؟ اگر تو نخواهی که من را شکار کند، پس چرا اینگونه می‌نگری؟

هوش مصنوعی: وصل یار، دل من را شاد خواهد کرد و هر آنچه از دوری به سرم آمده است، در پیش سرنوشت خداوند چگونه تدبیر شده است.

هوش مصنوعی: من از نبودن‌ها و کمبودها غمگین نیستم، زیرا جز تسلیم شدن و راضی بودن، چاره‌ای در برابر تقدیرم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من دامنم آلوده به ریا و رباست و این موضوع باعث نمی‌شود که زاهد من را تکفیر کند.

هوش مصنوعی: گفتم ای دل، چرا دیوانه شدی؟ گفت به خاطر اینکه عشق تو مانند زنجیری مرا در خود گرفته است.

هوش مصنوعی: با وجود تمام زیرکی و هوش و خوش شانسی‌ام، در نهایت آن دختر موفق شد که مرا به تسخیر خود درآورد.