هوش مصنوعی: شب گذشته، حال دلم به شدت غمگین بود و به خاطر دوری یارم احساس ناراحتی می‌کردم. با دل خود تا سپیده صبح صحبت‌های زیادی داشتم.

هوش مصنوعی: به خودم گفتم، ای دل، کجایی که در بیهودگی می‌گردی؟ تا چه زمانی؟ آیا دل دیگری به جز تو را هرگز پایین آورده است؟

هوش مصنوعی: بخت بلند من بر این می‌سوزد که در این زمان، هر کس غیر از من دلی آرام و بی‌غم دارد.

هوش مصنوعی: در کنار من نیستی و لحظه‌ای در کنارم نمی‌مانی. روز و شب در تلاش هستم که کسی مانند تو را در این هاله‌ای از تنهایی پیدا کنم، به راستی چه کسی این‌قدر اصرار می‌کند؟

هوش مصنوعی: دل به کسی می‌گوید: ای آن که از حال خود بی‌خبری، هیچ کس نمی‌تواند از شوق و حس عشق دور باشد، زیرا هر عاشق همیشه دلش را پیش محبوب خود دارد.

هوش مصنوعی: من همیشه و در هر لحظه با دوست تو هستم، چه جالب! اگر کسی معشوقی داشته باشد، آیا می‌تواند دل خود را در آغوش او بگذارد؟

هوش مصنوعی: به او گفتم که در شب‌ها، محبوب من چه می‌کرد؟ گفت که گاهی ظرف شراب را در دست داشت و گاهی مشغول نواختن چنگ و تار بود.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به توصیف حال و هوای خود می‌پردازد و می‌گوید که وقتی درباره‌ی شراب سخن می‌گوید، نه تنها به خاطر لذت آن، بلکه به خاطر تأثیر عمیق و احساسی‌اش بر دل‌ها و روح انسان‌هاست. او به نوعی بازیگوشی و رندی اشاره می‌کند که با نوشیدنی‌ای که در دست دارد، در حال تجربه کردن شادی و زندگی است. به طور کلی، این بیت بیانگر تضاد بین غم و شادی است که در لحظات خاصی از زندگی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: به او گفتم گاهی و به آرامی بنوش، اما او به من پاسخ داد که نه، او پیوسته و مدام جام پر از شراب دارد.

هوش مصنوعی: به دل گفتم که راست بگو، رفتار او با تو چطور بود؟ دل پاسخ داد که می‌دیدم او نسبت به من محبت و محبتی برادرانه داشت.

هوش مصنوعی: به او گفتم که حال و شخصیت آن معشوق زیبا چگونه است. او در پاسخ گفت که امسال حالش خوب نیست و مانند سال گذشته نیست.

هوش مصنوعی: گفتم به او که چه چیزی باعث شده به عشقش روی بیاوری، او گفت: این چیزی که من دارم من را از غم و رنج حاصل از جدایی با او محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: گفتم وقتی مست می‌شود، چه کار می‌کند؟ او گفت که با خنجری در دستش در نبردها، دیوارها را هم می‌شکافد.

هوش مصنوعی: گفتم درباره زیبایی او صحبت کن. گفت: در آسمان، زیبایی مانند ماه درخشان است، اما زیبایی او به خاطر عطر خوشش به ویژه دل‌انگیزتر است.

هوش مصنوعی: گفتم که درباره زیبایی‌اش بگو، او گفت: صورتش مانند کاغذ سفید است، اما آن را لکه‌دار و با خطوطی که شبیه زنگار هستند، زینت داده‌اند.

هوش مصنوعی: به او گفتم که پیشانی‌اش مانند آفتاب است، او هم گفت گویی یک آئینه دارد که این نشانه‌ها را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: گفتم که از زیبایی چهره‌ات بگو، پاسخ داد که گویی سوره نور و کتاب مجمع‌الانوار را در دست دارم.

هوش مصنوعی: گفتم درباره موهایش برایم بگو، او زیاد درباره آن صحبت کرد، من چه بگویم که حرف‌های او درباره موهایش بسیار زیبا و پرمحتوا بود.

هوش مصنوعی: گفتم از آن موهای زیبا داستانی بگو، او گفت داستانی طولانی است و آنچه در نوشته‌ای دارد توضیحات زیادتری است.

هوش مصنوعی: از او پرسیدم که تار موهای پیچیده‌اش چطور است و او پاسخ داد که در هر تار از آن، زیبا و بی‌نظیر است و چندین ویژگی و جذابیت دارد.

هوش مصنوعی: گفتم از نازک طبعی‌اش بگو، او گفت آیا فکر می‌کردی که از سختی‌ها و زحماتش، هم‌پایه‌ی عطار باشد؟

هوش مصنوعی: گفتم که این تاریکی به چه معناست، پاسخ داد که او به نظر می‌رسد که رابطه‌ای با شب تنهایی و دوری از محبوب و همچنین با دل‌های بی‌ایمان دارد.

هوش مصنوعی: گفتم درباره بوی او صحبت کن، او پاسخ داد که گمان می‌کنم بارها از عطری مانند مشك و عنبر بر هر رشته‌ای از وجودش پیچیده شده است.

هوش مصنوعی: گفتم از عطرش برایم بگو، گفت از عطر او که بویی خوش دارد، خود را چون عنبر می‌داند و از بوی خود بیزار بود.

هوش مصنوعی: به او گفتم درباره بلندی‌اش صحبت کن، او پاسخ داد که در یک شب به اندازه دو روز و یک شب طول می‌کشد تا فراغت از دوری یار را اندازه‌گیری کنم.

هوش مصنوعی: گفتم درباره‌ی شکل او توضیح بده، گفت که از سمت راست و چپ آن بت زیبا، تو آن را مانند کسی می‌پنداشتی که نوار سینه‌اش را دارد.

هوش مصنوعی: گفتم دربارهٔ چینش موها بگو، که او گفت: زیر هر چین و شکاف، آن رشتهٔ زیبا و دلربا وجود دارد.

هوش مصنوعی: گفتم داستان زلف او را برایم بگو، او نیز به دقت و با جزییات از پیچ و تاب زلفش شرح داد. زلفش مانند تارهای بسیار ظریفی بود.

هوش مصنوعی: گفتم از احوال او بگو، گفت حالش پریشان بود. گویا او هم مثل ما به عشق آن چهره زیبا گرفتار شده بود.

هوش مصنوعی: به او گفتم که در این حالت ناراحت و آشفته‌ات چه چیزی را می‌خواهی. جواب داد که به خاطر نیازش، سرش را پایین می‌اندازد و مانند یک فقیر که به دنبال پول است، خواسته‌اش را مطرح می‌کند.

هوش مصنوعی: گفتم از زیبایی و شیرینی لب‌های او بگو، او پاسخ داد که در لب‌های او خاصیتی شگفت‌انگیز نهفته است.

هوش مصنوعی: به او گفتم از او چیزی نگو، اما او هیچ نگفت. جوهر فردی که می‌گویند چه آثاری داشته، ناشناخته است.

هوش مصنوعی: گفتم که دندان او مانند یاقوت سرخ است و درخشش خاصی دارد. او در پاسخ گفت که دو رشته مروارید زیبا در دندان‌هایش وجود دارد که به زیبایی او افزوده است.

هوش مصنوعی: به او گفتم که حرف بزن و صدایش را منتشر کن. او پاسخ داد: "بلبلی با یک گل زیبا در منقار دارد."

هوش مصنوعی: گفتم از زیبایی زنخدان او برایم بگو، که او با کلامش مرا به چاهی از زیبایی و فریبندگی آن معشوقه کشاند.

هوش مصنوعی: گفتم که چرا در آن چاه افتاده‌ام، او گفت که وقتی به داخل آن رفتم، دل من صدای ناله‌های بی‌تابی را شنید.

هوش مصنوعی: به او گفتم چطور از آن چاه بیرون آمدی، او در جواب گفت: "موهایش به من نشان داد که مرا به سوی خود کشید."

هوش مصنوعی: گفتم قد او را به سرو تشبیه کنم، پاسخ داد که آیا می‌توان قد او را با سرو مقایسه کرد؟ وقتی که رفتار و لطافت او را در نظر بگیریم، سرو چگونه می‌تواند با او برابر شود؟

هوش مصنوعی: گفتم درباره چشمش بگو، او در پاسخ گفت: هرچند خود بیمار بود، اما وقتی که طبیبان را در کنار او دیدم، متوجه شدم که او نیز بیمارانی دارد.

هوش مصنوعی: گفتم که آن مژه‌های او چقدر زیبا و دل‌انگیز است، اما او گفت که ابروهای او به اندازه‌ی ذوالفقار، شمشیر معروف حیدر (علیرضا) قوی و رسا نیست.

هوش مصنوعی: آن معشوقی که از عشق او هر کسی که مست شود، همواره به خوشبختی می‌رسد و هم دل هوشیاری دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در آغاز، عشق و زیبایی را در دل خود نگنجاند، دلش پر از حسرت و غم خواهد بود و این غم مانند چوبی است که او را آزار می‌دهد.

هوش مصنوعی: چه بگویم از ستایش و توصیف این شاه، در حالی که او در برابر مردم با خالق مقتدر خود به تردید افتاد؟

هوش مصنوعی: اگر نصیر را خداوند بخواند، همچنان که با دیدن او، بصیر احولی را دور از دید صاحبان بصیرت قرار داد.

هوش مصنوعی: در آسمان ستاره‌ای درخشنده وجود داشت که گاهی بر سرزمینی با شخصیت‌های برجسته‌ای چون بوذر و عمار می‌گشت و همسفر آنها می‌شد.

هوش مصنوعی: در شب‌ها، زنان کهن سال به کمک هم می‌آمدند و در روزها، زنانی شجاع به مبارزه و چالش می‌پرداختند.

هوش مصنوعی: خوش آمدی! صدها هزار آفرین به تو می‌گویم، چون دشمنی با حق و حقایق، گروه کافران را به چالش کشید.

هوش مصنوعی: دوستان به خاطر پیروزی خوشحال نمی‌شدند و تنها به فکر آسایش دل خود بودند، در حالی که نسبت به دشمنان هم به خاطر رحم و بزرگواری، از خطرات در امان بودند.

هوش مصنوعی: اگر دانشمندی برای جنگ آماده می‌شد و از دیگران در این زمینه کمک می‌گرفت، نه خود را نگران می‌دید و نه از کسی از نبرد خسته بود.

هوش مصنوعی: اگر جن و انسان در روز نبرد با او، دشمنان او می‌شدند، دیگر کجا می‌توانستند به فکر دشمنان بدکردار باشند؟

هوش مصنوعی: در طول زمان، تمام رازهای الهی و جزئیات آن‌ها برای فردی روشن بود و او از تمامی آن‌ها آگاهی داشت.

هوش مصنوعی: بدون رضایت خالص خداوند، هیچ کاری انجام نمی‌شود. همه کارها در زمین به اراده اوست، اگر کاری وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: دل به این دنیا نداد و روی خود را به آن نشان نداد، اما همواره به سوی خداوند بخشنده توجه داشت.

هوش مصنوعی: کسی که منکر او است و قدمی در اعتراف به حقیقت او برنمی‌دارد، به همین دلیل انتخاب کرده که آتش را بر عذاب ننگ ترجیح دهد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که شخصی که انکار می‌کند، به آتش و سوختن اهمیتی نمی‌دهد و همچنان مانند سمندری که آرزوی آتش را دارد، به دنبال خواسته‌هایش است.

هوش مصنوعی: او نمایان‌گر قدرت و صفات الهی است. چگونه ممکن است کسی این همه انکار و تردید در حق او داشته باشد؟

هوش مصنوعی: او به طرز صاف و زیبایی در مقابل آن امام راستین قرار دارد و نواهایی را که مانند آوای یک موسیقیدان است، در اختیار دارد.

هوش مصنوعی: به سلامتی و ستایش مقام و عظمت احمدی باد، زیرا او در زمانی که شاه و سرداری همچون او در میدان نبرد حضور داشت، شجاعت و افتخار را به نمایش گذاشت.

هوش مصنوعی: هر کسی که درد و رنجی دارد، با دیدن آن سالار درمان، همه کارهایش آسان می‌شود. اگر کسی هم با مشکلی سخت مواجه باشد، با دیدن او می‌تواند بر سختی‌ها غلبه کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که عشق تو را تجربه نکرد، در جهان مادی و ظاهری از دیگران متمایز است و شانس و خوشبختی‌اش از ابتدا، با بدشانسی همراه بوده است.

هوش مصنوعی: هر کسی در دل خود به امید تو نیکی و محبت کاشته است. وقتی که این را دیدم، خوشحالی و ثمرات بسیار زیادی را مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: خدا از او راضی شد و پیامبر نیز خوشنود از او بود. هر کس که مانند من به مقام ولایت اعتراف کند، به این درجات نائل می‌شود.

هوش مصنوعی: فقط خداست که می‌تواند ارزش و مقام تو را بشناسد و کسی غیر از او قادر به درک مقام تو نیست؛ حتی احمد مختار (پیامبر اسلام) هم به عظمت تو ارج نهاده است.

هوش مصنوعی: چشم دوستت روشن باشد و روز دشمنانت تاریک. خداوند روز را روشن و شب را تاریک قرار داده است.

هوش مصنوعی: از نظر مردم، شیرینی و خوش‌مزگی در تکرار قند است و این اشکالی ندارد اگر چندین بار قافیه‌های شعر تکرار شوند.