هوش مصنوعی: کسی که به غیر از تو هیچ جذابیتی ندارد، حتی در بالای بام هم که حرف می‌زند، همچنان بی‌رمق و بی‌نمک به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: به خاطر حیا و عفت، اشک‌ها از مژه‌ها به مانند جوهر می‌ریزد و چقدر غم و حسرت در زخم عشق تو وجود دارد که لبخند می‌زند.

هوش مصنوعی: بی‌تو، نشان از نابودی و عدم وجود ما را نمایان می‌کند. مثل اینکه یک قطرهٔ دور از دریا چه حالتی می‌تواند داشته باشد.

هوش مصنوعی: زاهدی که به کلاه و مقنعه‌اش می‌بالد، بهتر است عیوب خودش را نبیند؛ چرا که الاغ هم به بار خود افتخار می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در روز قیامت کمکی به تو نشود، این ظلمی است که بر تو رفته و نشان‌دهنده‌ی درد وجودی توست که همواره خواهان دادخواهی است.

هوش مصنوعی: نور خورشید به دنیا از ستاره‌ها نمی‌رسد؛ شیشهٔ تنگی که مثل خم است، چه کشش و ظرفیتی دارد؟

هوش مصنوعی: غواص بی‌مزد و قیمت، در حال جست‌وجو برای جواهرات گرانبها، از معنای ناب و خالص دفتر بیدل ما سخن می‌گوید، که مانند دریاچه‌ای عمیق و گسترده، دارای ویژگی‌های خاصی است.

هوش مصنوعی: بیدل به این نکته اشاره می‌کند که قناعت و رضایت از زندگی، باعث آرامش و امنیت فرد می‌شود. در این حالت، او بر بستر زندگی‌اش استراحت می‌کند و به زندگی خود رضایت دارد، که این نشان از پختگی و آرامش خاطر اوست.