هوش مصنوعی: فرصت‌طلبی که به دنبال لذت‌های زودگذر است، در واقع فقط به همین دنیا وابسته است و اگرچه که ممکن است لحظاتی نفس را به نظاره بنشیند، در نهایت این دنیا و زمان هستند که او را محدود کرده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که لب خود را از خمیازهٔ صبح قیامت نمی‌بندی، نشان‌دهندهٔ این است که در حال نوشیدن شراب خام و شور و نشاط استراحت هستی.

هوش مصنوعی: به خاطر تلاش بی‌پایان و دیوانه‌وار زن، از خطر عقل و شعور دور شو. با زحمت و مشقت می‌توانی از دست مأموران جهل و نادانی فرار کنی و به دانش و آگاهی دست یابی.

هوش مصنوعی: عشق تنها به وجود محدود نمی‌شود، بلکه در عمق وجود، جوهر عدم نیز به‌گونه‌ای با آن در ارتباط است و این رابطه از زمان گذشته تا آینده برقرار است.

هوش مصنوعی: بنگر که در دیوانگی سفر، چه پیچیدگی‌هایی در جهانی که در شش جهت گسترده شده، وجود دارد. نیازی به پرسش از کاروان نیست، چرا که هر منزل خودش آهنگی همانند صدای زنگ جرس را دارد و به دنبال خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: خود را از محدودیت‌های طبیعی بیرون بیاور و از خواب و خیال‌های بیهوده فاصله بگیر، زیرا کسانی که نیاز به دنیا ندارند، از منابعی بهره‌مند هستند که خواب را برایشان بی‌معنی می‌کند.

هوش مصنوعی: هر بار که کسی پرواز می‌کند، خون دیگری در پس‌زمینه می‌ریزد. پزشک زندگی، به نوعی، وظیفه‌اش همین نیش زدن و آزار دادن است.

هوش مصنوعی: از شخصی که با خوبی و خوش‌رفتاری است، نخواه که دامن عزت خود را خراش دهد؛ چرا که راهی که به بدکرداری و ناپاکی می‌انجامد، به سوی افراد بی‌ارزش و سگان می‌برد.

هوش مصنوعی: عشق و محبت سال‌هاست که سپری شده و تنها در یادها جریان دارد، اما هیچ‌کس جز خاطره‌ها نیست که فراموشی را نبیند، حتی اگر کسی به یاد کسی باشد.

هوش مصنوعی: بیدل احساس می‌کند که کسی از کمین در حال تماشا نیست و به همین دلیل هیچ گونه پشیمانی ندارد. او به هر انسانی که عبرت بگیرد، اشاره می‌کند که مانند مگس فقط به چیزهای بی‌مقدار خواهد چسبید.