هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که رنگ و ظاهر من به خاطر غیرت و احساساتی که در درونم وجود دارد، در حال تغییر است. این احساسات به حدی قوی هستند که می‌توانند جنون ایجاد کنند و بویی که از من برمی‌خیزد، تأثیرگذار است.

هوش مصنوعی: خوشحالم که بدون هیچ نشانه‌ای از رنگ و بو، از دنیای تحقیق و بررسی فراتر رفته‌ام.

هوش مصنوعی: در این مکان، فضایی پر از زیبایی و لطافت وجود دارد که سال‌هاست آه و آرزوی من را در خود نگه‌داشته و این احساس را مانند آینه‌ای در خود انعکاس می‌دهد.

هوش مصنوعی: افرادی در دنیا با ناامیدی و از کوره در رفتن، آتش و خرابی را به محل کار جادوگری و عقل خود آوردند.

هوش مصنوعی: من از جلوه‌ای داغ و دلتنگم که خودخواهی و بی‌توجهی‌اش می‌تواند آینه‌ها را بسازد و به خود ننگرد.

هوش مصنوعی: زمانی که در حال پذیرش نفس و خواسته‌هایم بودم، به شدت احساس تنگی کردم و از سر تا پایم مانند شمعی شدم که به هم ریخته است و دیگر نمی‌توانم چیزی را قبول کنم.

هوش مصنوعی: نقاشی که مشغول ترسیم من است، باید خجالت بکشد از اینکه تصویر مرا به حالت انفعالی کشیده است. او باید آن تصاویری را خلق کند که از رنگ و حالتم فراتر برود.

هوش مصنوعی: آیینه‌ای که به زیبایی بهار را نشان می‌دهد، به رنگ من نقشی از قدم‌های خیال تو را به تصویر می‌کشد، هر جا که بروی.

هوش مصنوعی: پرنده زیبای من، بهار چه خبر خوشی را در آستین دارد؟ من سال‌هاست که بال می‌زنم و فقط به تماشا نشسته‌ام.

هوش مصنوعی: عشاق در حیرت و شگفتی هستند و تنها کسی که نامه‌ام را می‌برد، در حقیقت، آینه‌ای از درون من را به همراه دارد.