هوش مصنوعی: مستی سیاه به دور杯 تو بی‌قرار می‌چرخد و خواب به نگاه مست تو می‌زند.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که در میان خوشی‌ها و لذت‌ها، اشکی پنهان وجود دارد. گویی در این باغ پر از زیبایی، همچون شبنم بر گل‌ها، زیبایی‌های دل‌انگیز با اندوه و غم مخلوط می‌شوند و حتی ماه هم در این فضا به شکل دیگری در می‌آید.

هوش مصنوعی: ضعیف و ناتوانی که در دلش شوق عبادت و سجود است، در آغوشش رنگ و بوی خاصی دارد که پرده‌ای از عشق را کنار می‌زند و به نوعی تبدیل به مکانی برای عبادت می‌شود.

هوش مصنوعی: از زمانی که به تماشای زیبایی نگاهم را ترک کردم، حتی خار نیز با لطافت مخمل به نظر می‌رسد. به چشم بسته‌ام با مژه‌هایم، حالتی در خواب می‌بخشد.

هوش مصنوعی: گل ناز با زیبایی‌اش می‌خندد و من از شدت ضعف و ناتوانی دچار شکست شده‌ام؛ رنگ و حال من در برابر زیبایی او، مانند تابی در موهای او می‌چرخد.

هوش مصنوعی: از دل خواسته‌ای را بیرون بیاور و آن را بدون ناامیدی بگذار. همان تلاش بیهوده، صدای این ساز را بی‌اثر می‌کند.

هوش مصنوعی: دل خود را به خاطر احساسات بیهوده و خجالت‌زده نکن. از خودفروشی و ابراز ناامیدی خودداری کن، زیرا این گوهر ارزشمند به خاطر بی‌اهمیتی و شوخی از دست می‌رود و کمتر می‌شود.

هوش مصنوعی: برای اینکه از هرچه داری برای سلامت و آرامش خود دعا کنی، باید از مشکلات و آفات دوری کنی. چرا که زمین کشاورزان بی‌ثمر از آتش سوزانده می‌شود و تنها با آبیاری می‌توان آن را سرسبز کرد.

هوش مصنوعی: از شدت شرم و خجالت، بدنم به قدری عرق می‌کند که اگر رنگی به آن اضافه کنم، حالت گرداب پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: آسمان در هر ذهنی آرزوی دیوانگی یک دنیا را پرورش می‌دهد و این چرخ زندگی، افراد بی‌هدف را همچنان در گردش خودش نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: اگر در تصمیم خود برای شکست جاه‌طلبی و شجاعت داری، هر چه بیشتر در این مسیر بی‌پروا باشی، به آداب و نزاکت تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: من با هر جرأتی که داشته باشم، به تهمت‌هایی که دیگران به من می‌زنند توجهی نمی‌کنم. در عشق او، حتی اگر در خون غوطه‌ور شوم، به سمت او می‌روم و این عشق را با خود دارم، زیرا در آنجا به آرامش می‌رسم.