هوش مصنوعی: جهان حاضر همان جایی است که در پایان آن روز قیامت برپا می‌شود و پرده‌ها کنار می‌روند، و در آن زمان، آنچه که در ورق‌های زندگی نوشته شده به ما نشان داده خواهد شد.

هوش مصنوعی: چشم‌هایت را ببند و از نیرنگ‌های این جمع بی‌خیال شو، چون در این دنیا چیزهایی وجود دارد که عیب‌ها در آنجا به هنر تبدیل می‌شوند.

هوش مصنوعی: از شانس خود بهره ببر و به آداب رفتار کن؛ پایه‌های عزت را محکم کن. اگر قطره‌ای از دریا به خشکی بچسبد، تبدیل به لؤلؤ خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی صحبت کنی، آماده خجالت‌کشیدن باش. چرا که هر وقت قلم به نوشتن بیفتد، ممکن است به عواقب آن دچار شوی.

هوش مصنوعی: بدان که خیال نکنی از بی‌حوصلگی و تندخویی می‌توانی به آسانی و بدون زحمت خارج شوی، زیرا ممکن است با یک صد توفان و طوفانی سخت روبرو شوی که حتی سنگ را هم به آتش می‌کشاند.

هوش مصنوعی: عشق تو به‌راحتی از دامن دنیا جدا شده است. برای خودت کمی بیشتر تلاش کن تا روح و جانت از چنبره‌ی مادیات آزاد شود.

هوش مصنوعی: بخشی از زیبایی و شکوه در زندگی انسان به این است که خود را در چنگال تجملات و ظواهر دنیا گرفتار نکند. اگر عزت و افتخار واقعی به معنای اسارت در عالم مادی باشد، بهتر است که انسان یک زندگی ساده و بی‌آلایش را اختیار کند.

هوش مصنوعی: در این جمع که هر کس خود را به وضوح نشان می‌دهد، تو هم به گونه‌ای نگاه کرده‌ای که دیگر نمی‌توانی به حالت قبل برگردی.

هوش مصنوعی: شمع دیگر حسی جز درد یادآوری گفتگوها ندارد و من در دل شب آن را پنهان کرده‌ام. امیدوارم این شب به صبح نرسد.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است که آسمان به خاطر شکست ما بی‌تفاوت باشد؟ تنها در صورتی که فاصله ایجاد شود، این دنیا به شکل دیگری تغییر خواهد کرد.

هوش مصنوعی: من همچون شمعی هستم که از این استقامت و تلاش تو بسیار سپاسگزارم، زیرا اگر تو نبودید، رنگ از چهره‌ام می‌پرید و به دور سرم می‌چرخید.

هوش مصنوعی: به خاطر کمبود فرصت، مانند پروانه‌ای که به سختی پرواز می‌کند، نفس‌ام به سختی جاری است. زمانی که صبح می‌شود، دامنم را به سمت آسمان می‌گشاید و به پرواز درمی‌آید.

هوش مصنوعی: مردم همیشه در آرزوی دیدار و خودداری از آن هستند. این موضوع چه معنا دارد وقتی که مانند تصویر در آینه، اینجا همواره باقی خواهد ماند و تا ابد کسی در پی آن خواهد بود.

هوش مصنوعی: پیام‌آور تو تا روز قیامت هیچ چیزی ندارد جز اینکه پشت به تو کند. او را چه کسی می‌تواند سرزنش کند اگر از حضور تو برگردد؟

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که لبخند آن فرد به ظاهر معنایی ندارد و هیچ‌کس نمی‌تواند راز آن را بفهمد. تنها چیزی که مشخص است، این است که لب او چروکیده و پر از رمز و راز است و مفهوم واقعی لبخندش برای دیگران پنهان مانده است.