هوش مصنوعی: در دل حسرتی وجود دارد از لاله‌ای که به زیبایی در چمن سر به افراز کرده، به محض اینکه دستار سبز چمن بر سر ما سایه می‌افکند.

هوش مصنوعی: نبض زندگی چقدر پرنشط و فعال است، در حالی که شعله‌های آتش به دور خود می‌چرخند و در حال پیچ و تاب خوردن هستند.

هوش مصنوعی: تا وقتی که زندگی جاری است و آرزوها در حرکت، آرامش برای کسی که درگیر این خواسته‌هاست وجود ندارد.

هوش مصنوعی: این جهان و آسمان، هر دو در حقیقت مانند گوشه‌ای از زندان دل انسان هستند. در این فضا که بسیار تنگ و محدود است، احساسات و افکار مختلف به هم می‌پیچند.

هوش مصنوعی: ناله و فریاد ما به چه شیوه‌ای می‌تواند بلند شود، مانند نی که به خاطر چندین گره، در اینجا به آرامی و با دقت پیچیده می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که جز مرگ هیچ نیازی ندارد و از هیچ راهی نمی‌تواند از قضا و تقدیر فرار کند، به چه دلیلی تلاش می‌کند تا از چنگال سرنوشت بگریزد؟

هوش مصنوعی: ساختار و پایه‌ی خیال‌ها به خاطر بی‌مغزی و پوچی‌شان، باعث می‌شود که تمام آرزوها مانند پرنده‌ای بر روی بال‌های حماسی و بلند پرواز کنند.

هوش مصنوعی: ندامت و پشیمانی ما از دل‌شکستگی‌ام، به‌قدری بزرگ است که صدایش تمام جهان را به هم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: مرگ افرادی که از خانواده یا نسل ما هستند، باعث عبرت و اندیشه ما می‌شود. هر شخصی که به ما نزدیک شود یا ما را تحت تأثیر قرار دهد، تأثیراتش به ما بر می‌گردد.

هوش مصنوعی: قدرت افسانه‌ای است که ابرام (حضرت ابراهیم) به آن دست یافته است و نفس بیدل از نداشتن اثر خویش به دعا و نیایش مشغول می‌شود.