هوش مصنوعی: تا زمانی که نفس کسی به چگونگی و شرایط زندگی ارتباط پیدا نکند، بهتر است که در این دام نیفتد.

هوش مصنوعی: حیا مانند آینه‌ای است که آزادی انتخاب را نشان می‌دهد. اگر دل پاک باشد، نفس در بند گرفتار نمی‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در صورت داشتن ویژگی‌های برجسته یا خوب، باید هوشیار باشی و مراقب خود باشی. اگر قوی و برجسته هستی، نباید به خودت مغرور شوی و از یاد ببری که ممکن است در اثر این غرور دچار مشکل شوی. به تعبیر دیگر، باید حواس‌ات به عواقب عملکردهای‌ات باشد.

هوش مصنوعی: نجابت و بزرگ‌منشی آن‌قدر نیست که فقط به چشم‌زخم مربوط باشد. اگر آسیبی هم به حیا برسد، نباید به گوش کسی برسد یا صدایی از آن درآید.

هوش مصنوعی: صرف کردن و بخشیدن بدون در نظر گرفتن شرایط و موقعیت، حماقت است. بهتر است انسان باملاحظه و با درایت باشد تا اینکه به راحتی به هر چیزی بخندد و بی‌توجهی کند.

هوش مصنوعی: فکر کینه و دشمنی نمی‌تواند از طبیعت ظالم بگریزد، زیرا حسد و بدخواهی در وجود او ریشه دوانده و ممکن نیست که از آن دست بردارد.

هوش مصنوعی: وقتی صبح به دور من می‌آید، از دامنت به اوج بلندی رسیده‌ام که حتی اگر او را به زمین بیندازند، هرگز سقوط نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: هرگز نگذار که کسی از لذت وجود تو بی‌بهره بماند و رازهای تو را فاش نکند؛ زیرا جهان مانند مگسی است که به قند جذب می‌شود و این زیبایی‌ها باید مورد استفاده قرار گیرند.

هوش مصنوعی: دل من را که بی‌هیچ نیازی به خاک قدم‌های تو کشیده‌ام، به خاطر این حس خاص شرمنده کن؛ اگر این احساس تو را خوشایند نیست، می‌توانی آن را نپذیری.

هوش مصنوعی: اگر زندگی نیاز به طوفان داشته باشد، غبار عشق تو مانند صبح روشنایی می‌افکند، به‌طوری که صدای نفس‌کشیدن هیچ‌گاه پایین نخواهد آمد.