هوش مصنوعی: کسی که مانند مژه‌ای که رو به پایین می‌افتد، وقتی عبرت و نشانه‌ای روشن از حقایق زندگی به چشمانش بیفتد، باید سرش را خم کند و در برابر آن حقیقت تواضع کند.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت تجرد قیمتی دارد و نباید آن را به سادگی به دیگران نشان داد. همچنین، خجالت‌آور است که کسی مانند عیسی، که نماد پاکی و روحانیت است، به چیزهای بی‌اهمیت و ناچیز توجه کند.

هوش مصنوعی: به‌دنبال تأمین نیازهای زندگی آن‌قدر خودت را خسته نکن که طبيعت احساس کند باید از تو دور شود و از تو جدا گردد.

هوش مصنوعی: در این فضا، هنگامی که ما به هدف خود نزدیک می‌شویم، مانند جوهری خواهیم بود که در دقایق سرنوشت‌ساز به درد و رنج دل دچار می‌شویم.

هوش مصنوعی: هرکسی که از لذت‌های دنیوی بهره‌مند می‌شود، درست مانند شمعی است که با سوختن خود، دیگران را روشن می‌کند. به همین خاطر، باید با احتیاط و دقت برنامه‌ریزی کرد و از چیزهای بی‌فایده دوری کرد تا به هدف‌های مهم‌تری برسیم.

هوش مصنوعی: انسان با شخصیت و بزرگوار، هرگز دست به دراز کردن به سوی دیگران نمی‌زند تا به خاطر تلاش و اراده‌اش، به زحمت نیفتد و دامنش به خاک و گرد و غبار نیفتد.

هوش مصنوعی: وداع و جدایی از عمر، مانند حرام و گناهی است که ناز و زیبایی تو را به یاد می‌آورد. اگر کسی چشمش به رفتن تو بیفتد، روز قیامت مانند می‌شود.

هوش مصنوعی: من با تواضع و فروتنی همراه هستم و امیدوارم که شاید با نگاهی به من، امیدها و آرزوهایم رنگ بالندگی به خود بگیرند، همان‌طور که سرمه‌ی چشم زیبایی را بیشتر می‌کند.

هوش مصنوعی: از آوازه و مقام بلند خود دوری کن، زیرا ممکن است نام و نشانه‌های آن در گور و قبر به یاد تو بیفتد و آرزوی حذف کردن آن در دل‌ات پیدا شود.

هوش مصنوعی: نمی‌شود که عظمت دل به سادگی به دست آید، اما ریشهٔ عشق و دوستی از دانه‌ای نشأت می‌گیرد که اگر آتش به ان باریده شود، خرمن را خراب می‌کند.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و محبت، دل بی‌تاب و بی‌قرار می‌شود، به طوری که حتی کوچک‌ترین حرکتی در چشمان محبوب، دل را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد و جان را به آتش می‌زند.