هوش مصنوعی: اگر زیبایی تو مانند شعلۀ رنگین بر گلبرگ‌ها بتابد، هر جا که تصویر تو در اروپا بیفتد، آتش به پا خواهد کرد.

هوش مصنوعی: به دل خود سخت نگیری و از مشکلات بگذر، چون اگر بیش از حد در این مشغولیات فکر کنی، ممکن است به خودت آسیب بزنی.

هوش مصنوعی: جهان از احساسات و نفس‌ها سرشار است، بنابراین مراقب دل خود باش. اگر غافل شوی، مانند آیینه‌ای که به زمین بیفتد، رنگ و روح خود را از دست می‌دهی.

هوش مصنوعی: با حکمت و دقتی که در دل سلطنت نصیب شده، ظلم و ستم نمی‌تواند به راحتی خالصیت را از بین ببرد. چیزی که به طبیعت لطیف و خالص مربوط می‌شود، هرگز نمی‌تواند به آسانی تحت تأثیر تاریکی و ناپاکی قرار بگیرد؛ مثل اینکه لکه‌ای به راحتی از روی پوست پلنگ پاک نمی‌شود.

هوش مصنوعی: نتیجهٔ تلاش‌ها و قدرت‌ها در نهایت به ناتوانی و عاجز بودن می‌انجامد. زمانی که اوضاع کاملاً خارج از کنترل و منفعل شود، ضعف و نقص توانایی‌ها نمایان خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بتواند از کینه و حسد گذر کند و به آرامش برسد، مانند تیر که بدون نوک و سر نمی‌تواند به هدف برسد، در زندگی‌اش موفق نخواهد شد.

هوش مصنوعی: نوآوری و زیبایی در حال جوش و خروش است و به نظر می‌رسد که به دنبال جاودانگی و ابدیت هستند. برای رسیدن به این هدف، باید مانند خضر، راهی را پیدا کرد که بی‌سرانجام نماند و رها به بیابان نرود.

هوش مصنوعی: از سنگ‌های سخت اندوه‌بار، قیر بیرون می‌آید و وقتی که باری بر دوش انسان سنگینی کند، عرق می‌ریزد.

هوش مصنوعی: قناعت به معنی کم‌طلبی و رضایت به داشته‌هاست، که مانند یک مکان امن برای انسان به شمار می‌آید. از هوای طمع و آرزوهای بی‌حد و مرز دوری کن، زیرا ممکن است باعث شود که آدمی به خطر بیفتد و به جایگاهی خطرناک بیافتد.

هوش مصنوعی: نفس به شدت در حال تلاش و تلاش است، مانند صبح که به تدریج روشن می‌شود. دستش را به سوی زنی دراز می‌کند، زیرا فرصتی دیگر برای گرفتن دامن و به دست آوردن آن نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر محبوبان قبول نکنند، دیگر نیازی به هدیه‌ای دیگر نیست. ای کاش مانند حنای خونی که در اختیار دارم، رنگش کم‌رنگ شود.

هوش مصنوعی: از شدت آرزو می‌ترسم که توانایی‌ام را از دست بدهم. ای بی‌دل! لبخند را فدای زبان کن، چرا که زندگی ممکن است به شوق خندیدن دچار کمبود شود.