هوش مصنوعی: در شب که باد وزیدن گرفت، تصویر تو به خیال من زندگی بخشید و باعث حیرت و اضطراب من شد. این حالت مانند آینه‌ای است که بر روی جیوه قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: در عشق، از خودگذشتگی به انسان شادابی و سرزندگی خاصی می‌بخشد و هر چقدر که دل را شفاف و زلال کنم، باز هم یاد ماه‌تاب مرا به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: در شرایط سخت، به جز از طریق ضعف و ناتوانی، دستیابی به موفقیت دشوار است. تلاش برای مقابله با قوی‌ترین چالش‌ها، همانند به چالش کشیدن تابش خورشید، غیر ممکن است.

هوش مصنوعی: چقدر باید به خاطر حسادت دچار نگرانی باشی؟ نباید به زندگی آرام خود آسیب بزنی و آن را در خطر بیندازی.

هوش مصنوعی: چین ابرو و زیبایی آن، رنگ و آرامش موج را به هم ریخت. نگاه حسودانه خار و خس به چشم گرداب آسیب رساند.

هوش مصنوعی: تا جایی که می‌توانی، از فریب و نیرنگ من و تو دوری کن؛ چون ارتباط ما بی‌فایده است و نمی‌توان با زحمت بی‌جا، نتیجه‌ای به دست آورد.

هوش مصنوعی: اگر همه در مجالس و محافل، تو را به خاک سیاه نشانده‌اند و تو را نادیده گرفته‌اند، نباید اجازه دهی که آداب و رسوم خوب و شایسته از دستت برود.

هوش مصنوعی: اینجا غفلت حاکم است و کسی از خواب بیدار نمی‌شود. من همچون مخمل باید نرم و ملایم باشم تا حتی در مرگ نیز خواب و آرامش را تجربه کنم.

هوش مصنوعی: راهم در شش سمت به خاطر ظلم و ستم بسته شده و در دل به دنبال حقیقتی نایاب هستم.

هوش مصنوعی: به خاطر حفظ وفا و ناموس، دلم به درد آمده است و حالا باید در برابر دوستانم پاسخگو باشم.

هوش مصنوعی: بیدل از زیبایی‌های معشوقش به چندین رنگ در حسرت فرو رفته است. این عشق مانند نمکدانی است که به او آرامش می‌بخشد و همچنین خواب عمیق و شیرینی به چشم‌هایش هدیه می‌دهد.