هوش مصنوعی: ای خورشید، از افکار بیهوده و سطحی مرا سیراب نکن. آیا نمی‌دانی که در غفلت خود، آتش را می‌پرستی، درست مانند زرتشتیان که به آتش احترام می‌گذارند؟

هوش مصنوعی: ظالم از ظلم خود دست نخواهد کشید، چون ذاتش به آتش و ستم آلوده است؛ حتی اگر آتش را جمع کنند، باز هم همان شعله‌های نهفته را در خود دارد.

هوش مصنوعی: با تندخویی و بدخلقی در برابر دشمنان ساده‌دل احساس امنیت نکن، زیرا در نهایت، نرمش و لطافت مثل آب می‌تواند آتش را خاموش کند.

هوش مصنوعی: به دنبال کسانی برو که در جستجوی حقیقت و علم هستند، چرا که این افراد می‌توانند در دل سوز و رنج، آگاهی و روشنایی به ارمغان بیاورند. اما از نادانی و جهالت دوری کن، زیرا اینگونه رفتارها تنها به آتش و درد منجر می‌شود.

هوش مصنوعی: خرده‌های طلا در کنار گل‌ها، آخر چرا ای غنچه، آتش درونت را از مشت خود بیرون نمی‌آوری؟

هوش مصنوعی: فکر کردن به توجه او بیشتر از خود عتابش مرا می‌سوزاند و به قدری داغ است که نمی‌توان تفاوتی میان روز و شب در آتش این احساس پیدا کرد.

هوش مصنوعی: فقط صدای ناله‌ای نیست که از شدت خشم او بلند شده، بلکه به اندازه شعله‌ای که اینجا می‌درخشد، نشان از قدرت آتش دارد.

هوش مصنوعی: تلاش برای جدا کردن چیزهای با ارزش از انسان‌های بی‌ارزش، بسیار دشوار و مشکل است، زیرا مانند این است که بخواهیم سنگی را از مشت آتش بیرون بیاوریم؛ بدون ابزار مناسب، این کار امکان‌پذیر نیست.

هوش مصنوعی: برای از بین بردن ستم‌ها تنها با تلاش و زحمت می‌توان به نتیجه رسید. بیدل می‌گوید، مانند این است که با آب نمی‌توان آتش را خاموش کرد، بنابراین برای مبارزه با ظلم و ستم نیاز به ابزار و قوا داریم.