هوش مصنوعی: در صحبت‌های خود از کلمات زشت و ناپسند استفاده نکن، چون این کار ممکن است موجب شود که دعوت و سخنان تو به شکل قبیحی به نظر برسد.

هوش مصنوعی: اگر با خودخواهی و فخرفروشی به دنبال بلندپروازی باشی، مانند انسانی که سرش به آسمان می‌رسد، متوجه می‌شوی که حتی اگر بر روی تیغ قدم بگذاری، به خاطر خمیدگی و محوریت فریب، به کج‌راهی می‌روی.

هوش مصنوعی: از آلودگی‌های راه گناه نتوانستیم به آرامش و عافیت برسیم. به کجا باید برویم که غافل‌ها قرار دارند و راهی پیدا کنیم؟

هوش مصنوعی: دل و دستان من در حال آسیب‌پذیری و ناتوانی هستند، صبر و طاقت من تمام شده و تلاش‌هایم بی‌حاصل مانده است. حالا نمی‌دانم کجا باید بروم یا چگونه به اهدافم دست یابم، چرا که تمام زحماتم به هدر رفته و حالتی از ناامیدی و سرگشتگی به من دست داده است.

هوش مصنوعی: بر خطی که نوشته شده، ظلم است؛ از طریق خم و پیچ‌ها، خطاهای قلم تو مانع از راست بودن آن می‌شود. باید سعی کنی که در هدایت درست، انحراف نداشته باشی.

هوش مصنوعی: به نفع تو نیست که تغییر کنی و به خواسته‌هایت تن بدهی، زیرا مانند کسانی که به خاطر داشتن نقص و ایراد قابل فروش نیستند، تو هم به بی‌ارزشی خواهی رسید و کسی تو را نخواهد خرید.

هوش مصنوعی: بر سر سفره آسایش، فرمایش‌های نرم و دلنشین مانند نمک است. اگر از این طعم زیبا بی‌خبر هستی، باید با اندوه و ناامیدی زندگی کنی.

هوش مصنوعی: اگر طبیعت راستین دچار نقص شود، مبارزات آسمانی به آن آسیب نمی‌زند. تلاش‌های غیرصادقانه و نادرست نمی‌تواند بر جوهر حقیقت تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: من به خاطر آداب و ادب، راهی را انتخاب نکرده‌ام که به خاطر لغزش‌ها و اشتباهات به سمت ناامیدی و تردید برود.