هوش مصنوعی: صدای احتیاج مرا از روز اول به سمت خود کشاند و وقتی که دلم در عمق درد و نیاز غرق شد، دیگر هیچ چیزی نتوانست من را بیدار کند.

هوش مصنوعی: سرود و آهنگ این جمع، ندا و فریاد بخشندگی است که جهانی را از ناچیزی و عدم به وجود آورده و به نیازها پاسخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: زیبایی و عشق چیزی جز سرنوشت و تغییر احوال نیست. ظهور لیلی در این مراسم بی‌نیازی است و مجنون در واقع نیازمند است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آتش خاموش نشده و خاکستر به جا نمانده، مشکلات و بدبختی‌ها همچنان با من هستند و من به نیازمندی‌هایم وابسته‌ام.

هوش مصنوعی: تو چه هستی که شکار فریب و توهم هستی؟ پیش از این، وجود من با خون غنا می‌خورد، حالا به احتیاج افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: در موقعیت‌های مناسب، باید توجه داشت که تمایلات و خودخواهی‌های انسانی، وقتی فرصت برای آن‌ها پیش بیاید، بیشتر می‌شود. در نتیجه، نیاز و خواسته‌ها هم افزایش می‌یابد.

هوش مصنوعی: اگر طبع تو خوش است که مانند افراد حقیر و مادیت‌طلب به آن حرص و زیاده‌خواهی بیفتی، باید بدان که برای رسیدن به ثروت و جاه مانند قارون، به زیر زمین و پنهان شدن از چشم‌ها نیاز داری.

هوش مصنوعی: اگر از بیان احساسات خود جلوگیری کنی، اشک‌های چشمانت به کجا می‌رسند؟ پس این ناله و نیازت را تا چه زمانی می‌توانی در دل نگه داری؟

هوش مصنوعی: صبح این ویرانه، زندگی بدون وابستگی را می‌گذرانیم که از یک لحظه وجود به آسمان نیاز دارد.

هوش مصنوعی: موضوع این است که بیان نرم و دلنشین می‌تواند اثرگذار باشد و سخن ناهمگون ما را به نوعی منظم و موزون تبدیل کند. این نشان می‌دهد که نحوه بیان و انتخاب واژه‌ها می‌تواند تأثیر زیادی بر درک و پذیرش پیام داشته باشد.

هوش مصنوعی: خوش است که مانند اهل قبری بی‌نفس باشی، تا اینکه نیاز و وابستگی‌ات به دنیا بسته نشود.