هوش مصنوعی: روزی که شعورم به خواب رفت، من نیز از حالت نشئه دور شدم و زیر پاهایم چندین بار به زمین زدم.

هوش مصنوعی: رنگ حنای چمن به‌گونه‌ای در حال پخش شدن است که انگار آن گل وحشی به باغ قدم گذاشته است.

هوش مصنوعی: در بهار، گل‌ها دائمی نیستند و به سرعت تغییر می‌کنند، مگر اینکه مانند لاله‌ای خاص، کسی را به عشقش افسون کند و در دلش اثری ماندگار بگذارد.

هوش مصنوعی: در مکانی که آثار قدم‌های تو مورد جستجو و کنکاش است، آنجا به دنبال ردپاهایت می‌گردند و با اشتیاق آن‌ها را زیر نظر دارند.

هوش مصنوعی: عالمی که در آن هستیم، تنها از خاک تیره و تار تشکیل شده است و زیبایی‌هایی که در آن می‌بینیم، مانند رنگ‌های طاووس، فقط ظاهری و فریبنده‌اند، به‌گونه‌ای که زاغی باید آن‌ها را به دندان بگیرد و ناپدید کند.

هوش مصنوعی: با طبیعت سرکش خود، این همه درد و زحمت ناشی از وفا را به دوش نکش. روز، سوار می‌شود و شب، اسب با چراغ پا راه می‌افتد.

هوش مصنوعی: اگر یک قدم از خیال وابستگی به گذشته برداری، بیدل، به فضای آزادی و آرامش وارد شو.