هوش مصنوعی: آداب و رفتار فردی تنها به ظاهر و صدا مربوط نمی‌شود. پس از این ساز چیزی نگو، چون نفس تو هنوز از قدرت و زیبایی موسیقی برخوردار نیست.

هوش مصنوعی: از هر چیزی که نشانه‌ای وجود دارد، داستان و روایتی شکل می‌گیرد. در واقع، ثروت و دارایی این سفر، فقط صدای درنای آوازخوان است.

هوش مصنوعی: هر کلمه‌ای که بر زبانم جاری می‌شود، برایم مسئولیت ایجاد می‌کند. بنابراین، از این باور که خطا در آن وجود ندارد، کمتر جستجو می‌کنم.

هوش مصنوعی: همت و اراده‌ی انسان چقدر می‌تواند در عالم بال و پر بگشاید، اما در این دنیا به قدری پائین است که در این خانه حتی هوایی برای تنفس وجود ندارد.

هوش مصنوعی: سال‌هاست که از زندگی و آتش درونی که در دل دارم، سختی‌ها و سختی‌های دیگران مرا تحت فشار قرار داده است. اگرچه دنیا پر از ناملایمات است، اما اگر همدلی و محبت وجود داشته باشد، می‌توان این تنگناها را به شوق و زیبایی تبدیل کرد.

هوش مصنوعی: ما را از تلاشی که کرده‌ایم، به دیده‌ عبرت نرسانید. زیرا این عرق و زحمتی که می‌کشیم، نشانه‌ی شرمندگی و حیا نیست.

هوش مصنوعی: کسی که به شکلی قوی و بی‌نیاز باشد، نمی‌تواند به رحمت خدا دست یابد. اگر درخواست او از خدا به اندازه‌ای بلند باشد که به درگاه دعا نرسد، پس هیچ‌گونه امیدی به رحمت نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: هشدار که در کنار دیوار قناعت، خواب خوشی نیست که در آن پر و بال پرنده‌ای بزرگ و آزاد وجود دارد.

هوش مصنوعی: ما در برابر جاذبه‌های دنیا ناتوان و بی‌پناههستیم. اگر دل نتواند به چیزی وابسته بماند، نفس ما هم همچون پاهای زخمی و ناتوان نمی‌تواند ادامه دهد.

هوش مصنوعی: در زندگی ما، از نادانی و خرد گرفته تا اشتیاق و عشق و محبت، همه چیزهایی که وجود دارند، در خانه‌ ما یافت می‌شود و جز ما هیچ چیز دیگری نیست.

هوش مصنوعی: ما به لطف و کرم عمومی تو به بی‌نیازی نیازمند شدیم؛ حتی اگر مراعات نکنی و توجه نکنی، باز هم مثل آینه‌ای برای فقیران نخواهی بود.

هوش مصنوعی: به جز معنی، نمی‌توان از آثار کلام چیز دیگری را فهمید. اگر غیر از خداوند بفهمی، در واقع غیر از خداوند نیست.

هوش مصنوعی: هر کسی که درک کافی ندارد و آگاهی ندارد، نمی‌تواند به راز و حقیقت دست یابد. فردی که فقط با یک دست حنا زده زندگی می‌کند، تنها رنگ حنا را می بیند و چیزی بیشتر از آن را درک نمی‌کند.

هوش مصنوعی: بیدل، در اینجا، به زمانی اشاره دارد که گل‌ها و زیبایی‌های دنیای طبیعت در حال شکفتن هستند. اما در عین حال، فکر و اندیشه با خود سوالاتی به همراه دارد و این پرسش‌ها در مورد اینکه چه چیزی باید در این لحظه مهم زندگی ما باقی بماند، خود را نشان می‌دهد. به نوعی، شکوفایی طبیعی با تفکرات درونی ما ارتباط دارد و نمی‌توان از آن فرار کرد.