هوش مصنوعی: مشکل و سختی ناشی از عشق، با صفت شمع قابل حل است؛ چرا که عمر ما همانند شعله‌ای است که در حال سوختن و همچنین نشستن بر صندلی‌ای از قهر و جدایی است.

هوش مصنوعی: مفهوم این بیت به این صورت است که رابطه میان اجزای خیال و تصور، مانند پیوستگی دو چشم است. علم و شناخت در واقع به حالتی اشاره دارد که در آن بینایی و درک، با هم کار می‌کنند و درک حقیقت را به وجود می‌آورند.

هوش مصنوعی: آینهٔ دل چیزی را که درون خود پنهان داری، به خوبی نشان نمی‌دهد. این که تنها دو حرف صیقلی و روشن وجود دارد، به این معناست که فقط بخشی از حقیقت را می‌توان دید و شناخت.

هوش مصنوعی: بهتر است که به خواسته‌های فوق‌العاده و نیازهای بی‌پایان خود بها ندهیم، چرا که خود را با ناله و زاری پر نمی‌کنیم و باید با قناعت زندگی کنیم.

هوش مصنوعی: به نام تنها و بی‌نیاز، خود را در بند نام‌ها و قید و شرط‌ها نگه‌دار. اگر تو مردی هستی که در هر شش جهت با قدرت و شجاعت حرکت می‌کنی، به خواب راحت و آسوده و به آرامی قدم بردار، حتی اگر کفش‌هایت از بهترین جنس باشند.

هوش مصنوعی: غصه و نگرانی برای فردا را کنار بگذار، زیرا مسائلی که انتظارشان را می‌کشی، در واقع به سادگی و خلاصه‌ای در حال وقوع هستند.

هوش مصنوعی: اگر نوازنده‌ دل با ساز خود به نغمه‌ عشق بزند، صدای شور و هیجان مانند زمزمه‌ای خوشایند خواهد بود.

هوش مصنوعی: نور محبت از زمان ازل تا به حال در دل‌ها روشن است و مانند نوری در شب، همچون چراغی روشنایی بخش است.

هوش مصنوعی: قبل از هر چیز، عشق را با کلمات بنویس و از زوائد و حواشی دوری کن. آنچه از ما بیان می‌شود، خود یک جدول پر از معانی و رمز و رازهای ادبی است.

هوش مصنوعی: بیدل می‌گوید که عشق دارای رازهایی است که فقط با گوش و زبان قابل درک نیستند؛ پس بهتر است که از بیان کردن آن خودداری کنیم، زیرا ممکن است سخنان ما از نبی یا ولی نشأت نگیرد.