هوش مصنوعی: این بیت بیانگر آن است که انسان باید مانند شمع باشد، روشن و فدای دیگران. شمع با سوختن، نور و گرما می‌دهد، حتی اگر با این کار خود را به خطر بیندازد. در اینجا، اشاره به این است که باید برای دیگران مفید بود و در این راه، از خودگذشتی کرد.

هوش مصنوعی: در هیچ جایی نمی‌توان به آرامش رسید، زیرا در این بیابان، افرادی هستند که دلشان پر از درد و غم شده است.

هوش مصنوعی: اگر در مسیر اشک و غم قدم می‌زنی، مانند تیری هستی که از هر هدفی عبور کرده است.

هوش مصنوعی: شاید از عدم، نشانه‌هایی از گل پیدا شود؛ در حالی که همه افراد در دشت غبار گذشته خود نشانه دارند.

هوش مصنوعی: هر اشکی که از ما و تو جاری شده، نشان‌دهنده‌ی رنج و غمی است که به نوعی در زندگی‌مان وجود دارد، و این رد پاهای غم، به نوعی بر سر یک زخم قدیمی است که هنوز اثرش باقی مانده است.

هوش مصنوعی: در روزهای آینده نیز باید با دقت و احتیاط بیشتری رفتار کرد، زیرا در گذشته نیز لحظات مشوش و پر اضطرابی داشتیم.

هوش مصنوعی: اصطلاح "شیخان" به معنای بزرگ‌ترها یا معلمان است که روش‌ها و آداب خاصی را دنبال می‌کنند. آن‌ها با وقار و آرامش در حرکت‌اند، اما در میان این جمع، تنها یک یا دو نفر هستند که تجربه و دانش بیشتری دارند و به نوعی راه را برای دیگران هموار کرده‌اند. به عبارت دیگر، در میان افرادی که ظاهراً حرفه‌ای و با دانش‌اند، تعداد کمی واقعاً این ویژگی‌ها را دارا هستند و از دیگران متمایزند.

هوش مصنوعی: آدم باید از ریش دیگران درس بگیرد، چون امروز هر یک تار موی او، حاکی از تجربه‌ها و داستان‌های بسیار است.

هوش مصنوعی: ای پیر عاقل، از ادعای شوخی‌ات شرم کن؛ عمر تو را که به حساب می‌آوری، دیگر مدت زیادی گذشته و چیزهای زیادی از دست رفته است.

هوش مصنوعی: در این دنیا که در آن امنیت و آرامش به دور است، همین کشتی ساده و بی‌ادعای درویش توانسته است از کناره‌های خطرناک عبور کند و به سلامت بگذرد.

هوش مصنوعی: سرمایه‌ای که برای انسان ارزش دارد، همان نفس و روح است. این سرمایه نه تنها در دنیای مادی بلکه در آخرت نیز قابل توجه است. هر چیزی که از انسان عبور کند، در واقع از خود او گذشته است و اهمیت کمتری دارد.

هوش مصنوعی: تصور نکن که زندگی فقط به آنچه که گذشت مربوط می‌شود، زیرا تا زمانی که دنیا به پایان نرسیده، هنوز آینده‌ای وجود دارد که باید به آن توجه کرد.