هوش مصنوعی: خالق زیبایی‌ها، همچون گلی لطیف و نازک است که طبیعتش نرم و دلپذیر است و مانند آب و روغن در کنار هم، با هم زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: با دلی آرام و مطمئن با دیگران ارتباط برقرار کن. از غم و سردرگمی خود رهایی یاب و در فصل بهار، از داشتن دستاوردها و محصولاتی که به ثمر نشسته‌اند، ناامید نباش.

هوش مصنوعی: اگر به عشق و وصال علاقه‌مندی، باید از فکر کردن به راحتی و آسایش خود دوری کنی، زیرا در مسیر عشق، منزل‌گاه‌ها و موانع فراوانی وجود دارد که ممکن است به عنوان مانع و راهزن عمل کنند.

هوش مصنوعی: هر چه سخن درباره‌ی شما بگویم، باز هم نمی‌تواند شما را به خوبی معرفی کند. این پرنده‌های بلندپرواز، تنها یک خانه دارند.

هوش مصنوعی: برگ و ساز شمع برای خود از دشمنانی که در کنارشان هستند آسیب‌های جدی دارند.

هوش مصنوعی: در دنیا، تمام منافع و آرزوها به نوعی به یکدیگر وابسته هستند. این مغازه که در آن داد و ستد می‌شود، ابزاری برای اندازه‌گیری و سنجش دارد که همیشه تحت تأثیر تغییرات و نوسانات قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: من از تنش‌های درونی و احساسات پیچیده‌ام ناراحتم، اما احساسات عشق خود به خوبی از زوایای مختلفش درک می‌شوند؛ همانطور که خودم هم می‌دانم چه احساسی با من دارد.

هوش مصنوعی: زندگی مانند کاروانی است که فقط یک ردپا از آن باقی می‌ماند و هیچ دنباله‌ای ندارد. رفتارهای ما مانند بازی است و مثل سوزن بی‌رشته‌ای می‌ماند که هیچ اتصالی به آن ندارد.

هوش مصنوعی: چه چیزی تو را مغرور کرده است؟ آیا از فکر و اندیشه خود غافل شده‌ای؟ در حالی که باید از گریبان کسی که سرش را بالا برده و گردن کشیده است، بفهمی که چه اتفاقی در حال وقوع است.

هوش مصنوعی: انسان از لحظه‌ای که به دنیا می‌آید تا زمانی که می‌میرد، در تلاش و زحمت است. او به مانند فرهاد که برای رسیدن به هدفش سختی‌ها را تحمل می‌کند، مجبور است بر مشکلات فائق آید.

هوش مصنوعی: به خود سخت نگیرید و از لذت‌های زندگی غافل نشوید، زیرا هر چیزی که در دل دارید و به ثبات آن فکر می‌کنید، ممکن است همچون یک خانهٔ آینه‌ای باشد که هر لحظه در حال تغییر و رفتن است.

هوش مصنوعی: بیدل در پشت کاروان گلشن دچار آتش و اضطراب شده است. آنچه که ما داریم، به نوعی از دلایل و بسترهای این وضعیت نشأت گرفته است.