هوش مصنوعی: ناتوانی ما باعث شده است که بسیاری از مشکلات و غبارها از اطراف‌مان پاک شود. آسمان هم که مشاهده می‌کنی، گویی زمین را از روی خود برداشته است.

هوش مصنوعی: این سخن درباره اهمیت تلاش و کوشش است؛ مانند درخت نخیلی که ریشه‌هایش عمیق در خاک است و او را مستحکم نگه داشته، نشان از تلاشی است که ما را به ارتفاع و موفقیت بالا می‌برد. تلاش و کوشش می‌تواند ما را از موانع و دشواری‌ها عبور دهد و به سعادت و پیشرفت برساند.

هوش مصنوعی: تلاش بی‌فایده برخی از مردم مانند تلاشی است که در عمق دریا غرق می‌شود؛ از دل دریا تنها امواج و چین‌هایی باقی می‌مانند و هیچ نتیجه‌ای از آن تلاش به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: زمانی که خواب به سراغ می‌آید، مشکلات و تلخی‌های زندگی مانند تخم در دل ریشه‌دار می‌شوند و این درد و غم حتی به دل جهانیان نیز منتقل می‌شود.

هوش مصنوعی: دوستان در زندگی شیرینی‌هایی دارند، اما فردی هیچ نگاهی به این موضوع نینداخته و حتی از زخم‌هایی که تجربه کرده، عبرتی نیاموخته است.

هوش مصنوعی: دیگر تحمل فشارها و غم‌های دل برایم ممکن نیست. کوه هم از شدت دلتنگی و اندوه به زاری درآمده است، چون نام من را به یاد آورده است.

هوش مصنوعی: بدون آرامش و آسودگی، سرنوشت مسئولیتی را بر عهده دارد که نشان می‌دهد بار سنگینی بر دوش دارد، حتی چهره‌اش هم از این فشار تحت تأثیر قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: تلاش ما همانند شمعی است که در نهایت به نابودی می‌رسد و درد و رنج‌های زندگی تنها حاصل این ناتوانی‌هاست.

هوش مصنوعی: ما در این زمان تنها مانند سایه‌ای هستیم و به جز این، چیزی از ما نیست. چه میزان از زمین ما را جدا کرده است؟

هوش مصنوعی: بیدل از فقر و تنگدستی ما باخبر است، هرچند که دست ما به علت فقر، کوتاه است، اما همچنان دل‌نگرانی‌ها و آرزوهای بزرگی داریم که ناشی از عشق و جنون‌مان است.