گنجور

غزل شمارهٔ ۶۶

هرزه برگردون رساندی وهم بود و هست را
پشت پایی بود معراج این بنای پست را
بر فضولی ناکجا خواهی دکان ناز چید
جزگشاد و بست جنسی نیست درکف دست را
عمرها شد شورزنجیرازنفس وا می‌کشم
کشور دیوانه مجنون‌کرد بند و بست را
قول وفعل طینت بیباک دررهن خطاست
لغزش پا و زبان دارد تصرف مست را
با همه معدوم از قید توهّم چاره نیست
ماهی بحرکمان هم می‌شناسد شست را
سرمه‌کردم تا قی چشمی به خویشم واکند
فطرت بی‌نورتاکی نیست بیند هست را
بیدل‌ازنازک‌خیالان مشق‌همواری‌خوش‌است
تا نیفشارد تأمل معنی یکدست را

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

هرزه برگردون رساندی وهم بود و هست را
پشت پایی بود معراج این بنای پست را
هوش مصنوعی: شما با بازی و بی‌توجهی، حقیقت را از خود دور کردید، و در واقع این بی‌اعتنایی به حقیقت، برای این ساختار ضعیف و ناپایدار، نوعی عروج و بلندی به حساب می‌آید.
بر فضولی ناکجا خواهی دکان ناز چید
جزگشاد و بست جنسی نیست درکف دست را
هوش مصنوعی: اگر در جستجوی چیزهای غیرضروری و بی‌فایده هستی، نمی‌توانی از زیبایی‌ها و ظرافت‌های زندگی لذت ببری. آنچه در دست داری فقط دسته‌ای از اشیاء ساده و بی‌ارزش است.
عمرها شد شورزنجیرازنفس وا می‌کشم
کشور دیوانه مجنون‌کرد بند و بست را
هوش مصنوعی: سال‌های زیادی است که در دل این شوق و هیجان به سر می‌برم. اکنون نفس عمیق می‌کشم تا به دنیای دیوانه و پر از شگفتی‌ها وارد شوم و از این وضعیت رهایی یابم.
قول وفعل طینت بیباک دررهن خطاست
لغزش پا و زبان دارد تصرف مست را
هوش مصنوعی: قول و عمل شخصی جسور و بی‌پروا در مسیر اشتباه قرار دارد و ممکن است که به خاطر اشتباهاتی که در رفتار و گفتار دارد، دچار لغزشی شود که تحت تأثیر حالتی مستی قرار می‌گیرد.
با همه معدوم از قید توهّم چاره نیست
ماهی بحرکمان هم می‌شناسد شست را
هوش مصنوعی: هیچ راهی برای رهایی از خیال‌ها و توهمات وجود ندارد. حتی ماهی در دریا هم با انگشت ما آشناست.
سرمه‌کردم تا قی چشمی به خویشم واکند
فطرت بی‌نورتاکی نیست بیند هست را
هوش مصنوعی: من با سرمه چشمانم را تزیین کرده‌ام تا کسی به زیبایی من توجه کند؛ چراکه ذات و فطرت بدون روشنایی تو چیز قابل دیدنی ندارد.
بیدل‌ازنازک‌خیالان مشق‌همواری‌خوش‌است
تا نیفشارد تأمل معنی یکدست را
هوش مصنوعی: شعری دربارهٔ لطافت و زیبایی افکار و تخیل است که می‌گوید، این تفکرات زیبا و عمیق نیاز به تمرین و تکرار دارند تا از فشار و زحمت فهم یک مفهوم ساده رهایی یابند. در واقع، به نظر می‌رسد زیبایی و دلنوازی خیال‌ها به اندازه‌ای است که نیازی به سختی در فهم آن‌ها نیست.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۶۶ به خوانش عندلیب