هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که فردی به خاطر زیبایی و نازک‌نازی محبوبش، دل‌باخته و به او عشق می‌ورزد. او به شیوایی و جذابیت ظاهری محبوبش اشاره کرده و از تردیدها و احساساتش در برابر او می‌گوید، به‌طوری که دلش را تسلیم زیبایی‌اش کرده و در خدمت او به ناز و نازک‌نازی مشغول است.

هوش مصنوعی: از امید آگاهی فراتر برو، زیرا در دنیای خیالی ما، تو باعث شدی که این امید به طور بی‌پایان ادامه یابد و هرگز تمام نشود.

هوش مصنوعی: خاک بر سر افرادی که به خاطر ظاهر و خانه‌های خود مغرور هستند، در حالی که اساس این بناهای زودگذر و ناچیز تنها رد پاهایی است که به راحتی ناپدید می‌شوند.

هوش مصنوعی: فکر بیهوده و حرص می‌تواند ما را به دام‌های زیادی بیندازد، اما اگر قناعت را در زندگی‌امان در نظر بگیریم، این آسیب‌ها و مشکلات نمی‌توانند ما را اسیر کنند.

هوش مصنوعی: ما دیگر مثل شمعی خاموش شده‌ایم و دیگر در پی زیبایی خاصی نیستیم. رابطه‌ ما به گونه‌ای است که مانند نقشی بر روی پارچه‌ای رنگی، تنها به خاطر گذشته‌مان به هم بسته شده‌ایم.

هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانی از این دریا بیرون بیایی، باید مانند موجی که مروارید را با چندین بار شستن به دست می‌آورد، از مسائل و چالش‌ها عبور کنی.

هوش مصنوعی: ما از خجالت به بیان موضوعی مرده و گذشته پرداخته‌ایم. باید از وجود خود که مانند خاک شده است، زخم‌های درون را بپوشانیم چرا که نمی‌توانیم به راحتی آن‌ها را ببندیم.

هوش مصنوعی: یاد چشم او مانند محلی پر از دیوانگی و بی‌تابی است. اگر می‌توانی، شیشه را بشکن تا بتوانی تصویر آن عشق سرمست را ببینی.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نتوانسته است با کسی که دامنش را می‌گیرند رقابت کند، چرا که زیبایی و جاذبه‌اش باعث می‌شود که همه دچار شرم و حیا شوند.