هوش مصنوعی: نفس مانند دلی سرشار از عشق و هیجان است که در دلش تلاطم و ناپایداری وجود دارد. این حالت شبیه به گره‌ای در رشتهٔ امواجی است که از حباب‌ها تشکیل شده است.

هوش مصنوعی: در این جمع، به دلیل کمبود احساسات و نشئه‌های درد، لب‌های تشنهٔ کسی مانند اشک در کباب مانده است.

هوش مصنوعی: از فرصت وجود حداکثر استفاده را ببرید، زیرا در لحظه‌ای که درنگ کنید، همه چیز از دست می‌رود و چشماندازهای درخشان زندگی به فراموشی سپرده می‌شود.

هوش مصنوعی: آسمان مانند آیینه‌ای است که زنگار دارد و روشنایی‌اش مانند دودی است که از چراغ آفتاب برخاسته است.

هوش مصنوعی: اگر چشمانت را به روی خودت باز کنی، می‌بینی که تمام دنیایت از زمین تا آسمان به رویت گشوده شده است.

هوش مصنوعی: ما دلی داریم که برای زیبایی‌های دیار عشق، سپاسگزاری می‌کند و آن را به مانند آینه‌ای می‌دانیم که به زیبایی‌ها نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: به نگاه پر از غم و غبار او اشاره نکن، چون زبان اینجا مانند مژگان نمی‌تواند پاسخی بدهد.

هوش مصنوعی: هزاران آینه در شکل و زیبایی موهای او انعکاس پیدا کرده‌اند، که این زیبایی ناشی از جوهر و لطافت مژگانش است که در آب منعکس می‌شود.

هوش مصنوعی: تماشای چمن بدون احساس سرخوشی و مستی معنا ندارد، چرا که بهشتی از گل و سبزه مانند یک جرعه شراب شادی‌بخش است.

هوش مصنوعی: نمی‌‌دانم زیبایی خواسته چیست، چون از وجود تا عدم در پس نقابی پنهان است.

هوش مصنوعی: دریای هستی آنقدر کم عمق است که وقتی دست را به آن می‌زنیم، فقط تصویری خیالی و غیر واقعی از آب را مشاهده می‌کنیم.

هوش مصنوعی: بیابان برای دل غمگین و بی‌قرار، همچون دریا است. در آن مکان، حباب‌های دروغین و فریبنده‌ای وجود دارد که تنها ظاهرشان زیباست و عملاً حاصلی ندارند.