هوش مصنوعی: دوستی و محبت باعث می‌شود که زندگی پس از مرگ هم ادامه داشته باشد. تا زمانی که زندگی وجود دارد، شادی و زیبایی نیز ادامه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: شانه‌ کردن موهایش به معنای صحبت‌های محبت‌آمیز و نزدیک است. سرمه‌ای که به چشمان او می‌زنند، نشانه‌ای از روابط عمیق و دوستی‌هاست.

هوش مصنوعی: ما از زیبایی‌های این باغ و لذت‌های آن به سرمستی پرداخته‌ایم، در حالی که اگر چشم‌مان را باز کنیم، متوجه می‌شویم که همه این‌ها تنها آزمایشی است برای عبرت‌آموزی.

هوش مصنوعی: ای سحر، کمی صبر کن و یک نفس تحمل کن؛ چرا که وحشت و ترس حالا که پیری به سراغت آمده، فقط یک شوخی است در برابر روزهای جوانی.

هوش مصنوعی: موهای آشفته‌اش را به آرامی جمع می‌کند، و این کارش با نگاهی جادوگرانه همراه است که انسان را به شگفتی می‌اندازد. این لحظه، جلوه‌ای از عشق و احساسات عمیق اوست.

هوش مصنوعی: اگر در مقابل بیمار کسی در دو چشمشزار نرگس بکارند، این نقصی ندارد و نشانه‌ای از ناتوانی نیست.

هوش مصنوعی: اگر انسان در حالت بی‌خود و عشق به تو باشد، مرگ نمی‌تواند او را از عشقش دور کند. زندگی بدون تو هیچ ارزشی ندارد.

هوش مصنوعی: در اینکه به نسبت وفا و وفاداری تو چه امکاناتی وجود دارد، از جان خود برای تو دریغ نمی‌کنم. اما این نکو در آوردن غم و تردید چه معنا دارد؟

هوش مصنوعی: در هر طرفی از امکان، جز نشانه‌ای از عشق و وابستگی چیزی وجود ندارد؛ و زندگی آرام و بی‌دغدغه، تنها یک فریبی است که به ما امکان می‌دهد به زندگی ادامه دهیم.

هوش مصنوعی: اگر از ناامیدی دور شوی و خواسته‌ات را با امید طلب کنی، در غیر این صورت حتی در میان درس‌ها و تجارب زندگی، هیچ چیز جز تلاش و کوشش نخواهی یافت.

هوش مصنوعی: غرور و خیال بافی‌ات را که آسیب‌زننده است، به راحتی از دست داده‌ای، ای دوست بی‌پایه. این چه فضایی است که به آن وارد شده‌ای؟

هوش مصنوعی: سالیان زیادی را بی‌ثمر می‌گذرانید و در این حال، به عشق و حسرت خود می‌سوزید. این چه مقاومتی است که در برابر درد و رنج زندگی از خود نشان می‌دهی؟