هوش مصنوعی: صبح زندگی آغاز نشده و احساسات پرورده شده‌اند. آنقدر طوفان و مشکلات وجود دارد که می‌توانی ببینی نفس و زندگی هنوز ادامه دارد.

هوش مصنوعی: هیچ صدایی در دنیای بیرون نمی‌تواند فضای زندگی را تغییر دهد و حتی صداهای بلندی که از زنگوله‌ها به گوش می‌رسند، خود از درون همان فضا نشأت می‌گیرند.

هوش مصنوعی: عشق نورانی است که به ما احساس افتخار و عظمت می‌دهد و در مکان‌هایی که درد و مشکلات وجود دارد، این عشق به شکست و افول می‌انجامد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که مشکلات و پیامدهای منفی که از سوی انسان‌ها به وجود می‌آید، به دلیل خیالات و تصورات غلط آنهاست. همچنین، تاریکی و نگرانی‌هایی که در دل شب احساس می‌شود، به خاطر وجود نگهبانان و مراقبان است که در سایه خودسری و ترس ایجاد شده‌اند.

هوش مصنوعی: نفس ناتوان من هیچ کمکی نمی‌کند و من در حال ناله‌ای هستم که تا زمانی که به فرشته‌ی نجات یا یاری دهنده‌ام برسد، ادامه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: ای بخشنده، تو دستگاهی داری که می‌تواند من را از افسردگی برهاند. پرهای حسرت‌ام در قفسی بسته شده و نیازمند پرواز است.

هوش مصنوعی: تخیل و گمان تو به قدری است که هرطور بخواهی، دنیا تصویرش را در دل دارد، زیرا دل به خاطر رشد و پرورش فراوانش مانند آینه‌ای شده است.

هوش مصنوعی: با کدامین ذره از تو! تو شبیه پرواز بودی، چرا که در اینجا افراد زیادی حسرت تو را می‌خورند.

هوش مصنوعی: ناامیدی جایی ندارد، زیرا بیدل به ما می‌گوید که مانع تحقق آرزوها نباشد. در سایه بال مگس، آرزوها رشد و نمو می‌کنند.