هوش مصنوعی: به قدری ادعای من به زیبایی و لطافت نوشته شده است که نامه‌ام مانند حیرت‌انگیزترین آینه، کاملاً ساده و بی‌پرده به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: عشق واقعی از ضعف و ناتوانی آسیب نمی‌بیند، حتی اگر بر زمین بیفتد، هنوز هم ارزش و اهمیت خود را حفظ می‌کند.

هوش مصنوعی: احساساتی که در من وجود دارد، نتیجه‌ای از بی‌قراری و تنش‌های درونی‌ام است. این حالت روانی به مانند حرکات نرم و بی‌هدف امواج شراب می‌باشد.

هوش مصنوعی: من همچون گردبادی هستم که با شور و شوق در دشت دیوانگی زندگی می‌کنم و خیمه‌ام مانند چرخ از شدت گیجی و سرگشتگی به دور خود می‌چرخد.

هوش مصنوعی: من از عشق و محبت چیزی نمی‌گویم، زیرا دل بی‌خود من به شوق و آرزوهایم جاهای دور می‌رود و در صحراهای بی‌نهایت گم شده است.

هوش مصنوعی: ظاهر ما دچار غبارهایی است که نشان‌دهنده‌ی عمق رازها و حقیقت‌های درونی ماست. مانند شیشه‌ای رنگی که آب و رنگ شراب را در خود محبوس کرده است.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به هدف و خواسته‌هایمان، باید از تمام موانع و چیزهایی که در مسیرمان قرار می‌گیرند عبور کنیم. حتی اگر همه اینها به مقصد نهایی ما نگاه کنند، در واقع فقط قسمت‌هایی از جاده‌ هستند.

هوش مصنوعی: اگر تو تسلیم کسی هستی که پیشانی‌ات را به او می‌سایید، مانند غباری هستی که بر دامن هر کسی که سجاده‌اش را به دست می‌گیرد، نشسته است.

هوش مصنوعی: وضعیتی که در آن قرار داری، مانند تماشاخانه‌ای است پر از فریب و نیرنگ. من در این دنیا مانند یک آینه هستم که همه چیز را به وضوح نشان می‌دهد و حیرت من را بیشتر کرده است.

هوش مصنوعی: برق و درخششی که از آه و ناله بیدل برمی‌خیزد، تنها نشانه‌ای از عمق دل‌تنگی و غصه اوست. باید مراقب باشی، ای مدعی، چرا که این دود به‌وجود آمده از آتش، نماد خطر و آسیب است.