هوش مصنوعی: نه مکانی برای استراحت وجود دارد و نه راهی باز است. در مسیر تو، پاهایت به خواب سنگین گرفتار شده‌اند.

هوش مصنوعی: تو در میان صد گلشن به سرعت در حال دویدن هستی، اما نمی‌دانی که حقیقت و واقعیت چه رنگ و شکلی دارد.

هوش مصنوعی: خوبان با خلق و خوی نیکو دل‌ها را به سمت خود جذب می‌کنند، مانند این که شاخ گل با عطر خوشش، جان افراد را می‌فریبد.

هوش مصنوعی: ای حباب، با نغمه و خوشحالی شاد باش، زیرا اگر خواب غفلت از تو بگذرد، در نهایت چیزی جز دلتنگی و افسوس برایت باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: دنیا نه خوب است و نه بد، تو خود سرمایه‌ای هستی در هر جایی که صلح و جنگ وجود دارد.

هوش مصنوعی: در این باغ، نشانی از آرامش و زیبایی مانند سایه‌ی گلی وجود ندارد و فقط جایی برای خطر و وحشت به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: به یکتایی خداوند توجه کن، زیرا افکار و خیالاتی که در سر داری، مانند آینه‌ای زنگ‌زده‌اند که نمی‌توانند واقعیت را به درستی نشان دهند.

هوش مصنوعی: امید داشتن به لطف و مرحمت خدا را فراموش کن؛ زیرا فاصله بین زمین و آسمان فقط یک دیدگاه محدود است.

هوش مصنوعی: درد و رنجی که در نیکو نگه‌داشتن خود به دوش می‌کشی را رها کن، چراکه آنجا که باید، نام تو بر سنگی حک نشده و فراموش شده است.

هوش مصنوعی: از خودنمایی در دین خود دوری کن، زیرا در این کار ممکن است به مشکلاتی بر بخوری که ناشی از فرهنگ بیگانه است.

هوش مصنوعی: صدایی از دل شکسته برخاست، مانند گلی که می‌روید. این قطره خون به رنگ مینای زیبایی است.

هوش مصنوعی: اگر فرصتی برای عمل به دست آوردی، باید با دقت و حوصله در انتظار ساختن خانه و زندگی‌ات باشی.

هوش مصنوعی: عدم، به معنای نبودن یا عدم وجود، از خیال و تصورات تو به وجود آمده است. به جایی می‌رساند که وقتی قدرت و تأثیر نشئه (بنگ) به کار گرفته شود، تمام تصورات و خیالات زیر و رو می‌شوند.

هوش مصنوعی: بر زمین تصاویری از سجده‌ی بیدل باقی مانده که در این آینه به وضوح دیده می‌شود.