هوش مصنوعی: یک آدم بی‌ارزش حتی اگر به مقام و قدرتی دست یابد، باز هم چیزی نخواهد بود. مثل موری که اگر بال بزند، در نهایت همچنان یک مگس است و ارزشش تغییر نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: نفس را در آرامش و بدون دردسر رها نکنید، چون دیوانگی می‌تواند به آن آسیب بزند.

هوش مصنوعی: خواب اهل شرم و حیا به بی‌پروازی شبیه است، مانند پایی که بر روی علف‌ها فشار می‌آورد.

هوش مصنوعی: مردم در زندگی خود تحت تاثیر خواسته‌ها و لذت‌های زودگذر هستند و به راحتی به دنبال خوشی‌های آنی می‌روند. این دنیا به نوعی شبیه به افرادی است که همیشه در پی لذت‌های سطحی و ناپایدارند.

هوش مصنوعی: اگر به امید باز کردن گره‌های کارها چشم‌هایمان را باز کرده‌ایم، همین برای ما کافی است.

هوش مصنوعی: ما حال و روزی غمگین و افسرده داریم، و هیچ یک از لباس‌های ما به اندازهٔ پوست یک عدس هم ارزش ندارند.

هوش مصنوعی: زمان هنوز مناسب است و می‌توانیم به دنبال آرزوها و خیالات خود برویم، حتی اگر نشانه‌ای از آن نباشد.

هوش مصنوعی: آینه با دل رابطه‌ای دارد که نشان‌دهنده جایگاه تفکر و تأمل نفس است.

هوش مصنوعی: فقران به راحتی می‌توانند به تمام وجود و وسیله‌های دنیا دست پیدا کنند.

هوش مصنوعی: هر کسی که از نبود به وجود قدم بردارد، در واقع یک قدم به آرامش و تحقق خود نزدیک‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: ما از خاک به سوی باد پرچم می‌زنیم و جز این، هیچ چیز دیگری نیست که بتواند ما را به جلو و عقب بکشاند.