هوش مصنوعی: او می‌گوید که باید درباره من و تو به هر شکلی صحبت کرد و لازم است که در این مورد فکر کنیم، اما نباید به این فکر کنیم که او از ما دور است.

هوش مصنوعی: این بیت به طرح مفهومی عمیق اشاره دارد. به بیان دیگر، واقعیت عاری از آلودگی و ناپاکی، به وضوح در جایی نشان داده می‌شود که عمق وجود انسان‌ها و اندیشه‌هایشان تحت تأثیر قرار گرفته و آن‌ها را به نوعی محدود کرده است. در این فضا، به جای خالص بودن، عناصر عجیب و غریب خود را نمایان می‌کنند و در نتیجه، حقیقت در سایه قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: افسانه‌ات باعث شده که نتوانی حقیقت را درک کنی؛ این پنبه‌ای که به آن اشاره می‌کنی، تأثیر آتش را می‌سازد.

هوش مصنوعی: دوستان به تلاش و کوشش من نمی‌دانم از چه چیزی می‌خندند، او در کنار من است و من به تنهایی در جست‌وجو و سرگردانی، در نهایت این وضعیت چه معنا و شعوری دارد؟

هوش مصنوعی: در صبح زود، باغی که به وجود آمده است را کوچک نشمارید، زیرا اینجا جایی است پر از شوق و شادی.

هوش مصنوعی: دوست داشتن و ارتباطات انسان در این دنیا کوتاه و زودگذر است، نباید نسبت به ناراحتی‌ها و سختی‌ها بی‌توجه بود؛ زیرا در این سرما و سختی‌ها ممکن است به زخم‌هایی بر بخوریم که هیچ‌کس نمی‌تواند آن‌ها را پنهان کند.

هوش مصنوعی: از یک فرد نمی‌توان به تصویر و شباهت او دل خوش کرد، چون اگر زحمت نکشی و تلاش نکنی، مانند آینه‌ای بدون نور و بینایی خواهی بود که فقط ظاهر را نشان می‌دهد اما درک و بینش واقعی‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: در جایی که سکوت حاکم است و درختان به خوبی رشد کرده‌اند، هر وقت که زبان به سخن باز می‌شود، تنها صدای زنگ زدن موری به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر در جستجوی حقیقت و تقلید از دیگران پرحرکت و شتابزده باشید، بدانید که نتیجه‌ای از این کارها نخواهید برد؛ زیرا این رفتارها تنها موجب از دست رفتن عشق پاک و پرشور می‌شود.

هوش مصنوعی: ما هیچ‌گاه در هیچ جایی به دنبال تو نرفتیم. تصویر تو مانند آینه‌ای است که در سراب نمایان می‌شود، اما واقعیت آن دور از ماست.