هوش مصنوعی: رزق، جایی است که فکر و تدبیر برای تأمین زندگی در آنجا شکل می‌گیرد. هر زمان که چشم برهم بزنید و فرصت را غنیمت بشمارید، به مانند پرنده‌ای که منقار خود را باز کند، به شما می‌رسد.

هوش مصنوعی: ما که درک درست و عمیقی نداریم، اگر کمی بیندیشیم متوجه می‌شویم که این دریا پر از جواهرات و زیبایی‌هاست و وضعیتش بسیار دل‌خراش و خالی از سرزندگی است.

هوش مصنوعی: دوستی و نزدیکی میان انسان‌ها، باعث می‌شود که دل‌های ما به آرامش و روشنی برسد. زیبایی و لطافت این آینه، نشان‌دهنده عشق و احساسات پاک ماست که مانند عرق گل بر آن نشسته است.

هوش مصنوعی: کسی که به چیزهای دنیوی و مادی وابسته است، هر لحظه ممکن است آسیب ببیند و در دام مشکلات گرفتار شود. همچنین، هیچ بی‌پروا و دیوانه‌ای هم نمی‌تواند بگوید که در بی‌خیالی و جنون به راحتی زندگی می‌کند، چرا که در آنجا نیز خطراتی وجود دارد.

هوش مصنوعی: از نادرستی فکر و نگرش دل، وضعیت جهان زیبا و دلنشین نیست. غم و اندوه را در چهره خود نمانید، چرا که آینه از شکل و فرم نامناسبی برخوردار است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که نیازی نیست برای پیدا کردن حقیقت یا پاسخ به سوالات پیچیده، خود را به زحمت بندازید. اندیشه‌های پریشان و نامنظم شما تنها شما را سردرگم می‌کند و بهتر است به دنبال راه حل‌هایی منطقی و مناسب باشید.

هوش مصنوعی: در بهاری که زیبایی‌ها و شادی‌ها به زودی زوال می‌یابند، نوازش کردن سرت به مراتب از گل و لطافت آن بهتر و زیباتر است.

هوش مصنوعی: آموزش ادب به ما می‌آموزد که از غفلت در پیری پرهیز کنیم، چرا که مانند سایه‌ای که به دامن دیوار تکیه دارد، مراقب دنیای اطراف خود باشیم و در این راه از تجربیات زندگی بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: رنگ‌ها در این چمن در حال تغییر و نمایش هستند و هر بار دوباره تکرار می‌شوند. اینجا جایی است که هر بار زیبایی و طراوت به شکلی نو به وجود می‌آید، ولی در عین حال، همه چیز در حال تکرار و بازگشت به حالت‌های گذشته است.

هوش مصنوعی: ای ندامت، تو کمک بزرگی هستی، چون از غم‌ها و مشکلات زندگی رهایی نمی‌بخشی و آدمی را به کاری بی‌هوده مشغول می‌کنی.

هوش مصنوعی: بیدل می‌گوید که در زندگی نمی‌توان از رنگ و زیبایی باغ آرزوها به راحتی دل کند. این تمایل و آرزو مانند آتشی است که خطرناک و بی‌محاباست.