هوش مصنوعی: تا زمانی که نفس در سینه ام هست، در دل من رنگ کلفتی نهفته است. آب این آیینه‌ها کاملاً مملو از تاریکی و غم است.

هوش مصنوعی: این دریا که چالش‌های زیادی را به همراه دارد، در دل هر قطره‌اش آرزویی برای رسیدن به جواهرات و گنج‌های باارزش نهفته است. هر قطره می‌خواهد به آرامش برسد، ولی خواسته‌اش او را به شور و نشاط وا می‌دارد.

هوش مصنوعی: آزادی به مانند شکستن آرزوها است و هر چقدر که احساس ناامیدی و یأس در ما بیشتر شود، به همان مقدار، زندگی می‌تواند رنگ و نظم بیشتری به خود بگیرد.

هوش مصنوعی: ای حبابی که از واقعیت وجودت بی‌خبری، بی‌دلیل از زندگی‌ات صحبت نکن. کسی که در آبی غوطه‌ور است، نفسش به راحتی کم می‌آورد.

هوش مصنوعی: تنها دلیل وجودی دل، نشان دادن زیبایی و کمال است، در حالی که درد و رنج به عنوان جوهری از خاشاک، در این میان نقش دارند.

هوش مصنوعی: افراد دنیا دوست دارند که به مقام و منزلت برسند، اما از روی نادانی به چیزهایی که مانند آتش سوزان به آنها آسیب می‌زند، عشق می‌ورزند. مانند کودکی که به زردی طلا علاقه‌مند است، در حالی که نمی‌تواند خطرات آن را درک کند.

هوش مصنوعی: مرگ ظالم تنها ترک کردن خیال و توهم غرور است. همان‌طور که شعله‌ای از گردنکشی و طغیان عبور می‌کند، در نهایت به خاکستر تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: راز دل‌های پاک و صاف را نمی‌توان به راحتی فهمید. هر چیزی که رازداری در دل دارد، در خارج از آن خانه‌ای که شبیه به آیینه است، قابل مشاهده نیست.

هوش مصنوعی: زاهد به طور جدی در تلاش است تا از صحبت‌های میخوارگان دوری کند؛ اما امروز این دیوانگی به حالتی از دانش و آگاهی تبدیل شده است که شبیه به پیکر یک موجود زنده است.

هوش مصنوعی: در اثر شگفتی ما، هیچ‌کس به چشم قربانی نگاه نمی‌کند؛ زیرا کمینگاه خیال چیز دیگری است.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات گریه کردن باعث می‌شود که نتوانم به خوبی احساساتم را بیان کنم، و به خاطر اینکه روزی که اشک در چشمانم است، نمی‌توانم خودم را کامل نشان دهم.

هوش مصنوعی: حالت دلی را که مانند کلفت است، از ما نپرس. افسوس بر آینه‌ای که نفسش روشنایی‌بخش است.