هوش مصنوعی: خوبی‌ها و بدی‌های من به اندازه‌ای متوازن است که خوش‌بختی و بدبختی من به یک اندازه وجود دارد. در این میان، نام خوشبختی مانند یک نگین سفید در زندگی‌ام درخشان است.

هوش مصنوعی: هیچ نوشته‌ای ندارم که در آن از عرق و خجالت خودم رنج نبرده باشم؛ نوشته‌های من تنها بیانگر شرمندگی و عذرخواهی من است.

هوش مصنوعی: منتظران نباید بیهوده چشم به راه بمانند، زیرا آنچه در انتظارش هستند شاید تنها یک آرزو باشد که به واقعیت نمی‌پیوندد.

هوش مصنوعی: ای کسی که به مقام و عظمت خود می‌بالیدی، تمامی این نشان‌های کمال و افتخارت مانند سخنی نازک و بی‌ارزش است که از لب بام یک ساختمان بلند به بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: برای افرادی که دارای روحیه‌ی پاک و صاف هستند، نمی‌توان زشتی و کدورت ایجاد کرد؛ زیرا این شیر، چه پخته باشد و چه خام، همیشه سفید و خالص است.

هوش مصنوعی: دل ناپاک و پر از ناهنجاری، شایسته‌ی دسترسی به وصال و ارتباط عمیق نیست. ای بی‌خردان، این گونه دل‌ها همانند جامه‌ی احرام سفید، که نماد پاکی و خلوص است، نیستند.

هوش مصنوعی: تعلق و وابستگی بی‌فایده است؛ همان‌طور که وقتی رنگ سیاهی از موی کسی پاک شود، دیگر رنگی برای آن باقی نمی‌ماند. اکنون هم رشتهٔ این دام به سفیدی تغییر شکل داده است.

هوش مصنوعی: صبحی که به سیاهی می‌زند، از دامن این دشت به اندازه‌ای که بتواند دیده شود، شب سفید است.

هوش مصنوعی: از دوران قدیم عبور کن و بدان که این آسیب‌دیدگی ناشی از زمان، تأثیری بر این جام سفید دارد.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به حقیقت و شناخت عمیق، لازم نیست دور از خودمان برویم. در این بیابان وسیع، صدها راه وجود دارد که با یک قدم می‌توان به آن‌ها دست یافت.

هوش مصنوعی: وقتی که چشم قربانی‌ات به تماشای ترک‌ها عادت کند، بی‌خبر از همه جا، همه جا آرامشی سفید و پاک وجود دارد.