درتن صحراکجا با خویش فتد اتفاق ما
که وهم بی‌سر وپایی برد از خود جدا ما رأ
در أین صحرا کجا با خویش افتد اتفاق ما

به‌گردشخانهٔ چرخیم حیران دانهٔ چندی
غبارما مگربیرون برد زین‌آسیا ما را
به گرد شاخه چرخیم حیران دانه چندی

با درود و سپاس بی کران،خواهش می کنم مصرع اول بیت دوم تصحیح شود...
دراین صحرا کجا با خویش افتد اتفاق ما ...

بیت سوم:
به گردشخانه‌ی چرخیم حیران‌دانه‌ی چندی
غبار ما مگر بیرون برد زین آسیا ما را
این بیت به همین صورت، درست است. بیدل، چرخ را گردشخانه‌ای می‌بیند که ما در آن چون دانه‌های حیران و سرگردانیم. مصراع دوم هم آن را تأیید می‌کند که می‌گوید غبار ما مگر ما از این آسیا (گردشخانه‌ی چرخ) بیرون بکشد. از نگاه اسلوب معادله هم باید «گردشخانه» باشد نه «گرد شاخه‌».

لطفا ابیات ذیل را اصلاح فرمایید:
بیت یازدهم:
نقس‌واری مگر در دل خزد امید آسودن
که زبرآسمان پیدا نشد جا هیچ‌جا ما را
کلمه‌ی «نقس‌واری» را به «نفس‌واری» و «زبرآسمان» را به «زیر آسمان»، اصلاح کنید.
نفس‌واری مگر در دل خزد امید آسودن
که زیر آسمان پیدا نشد جا هیچ‌جا ما را
بیت سزدهم:
ز دل امید الفت بود با هسر ناامیدیها
به این بیگانه هم‌ گاهی نکردند آشنا ما را
کلمه‌ی «هسر» را به «هر» اصلاح کنید
ز دل امید الفت بود با هر ناامیدی‌ها
به این بیگانه هم‌ گاهی نکردند آشنا ما را
و نیز فاصله‌ها را و فاصله‌های مجازی را اگر بتوانید رعایت کنید، خیلی عالی خواهد بود.

درود بر شما...

کدوم سایت خوانش درست شعرها رو میتونم پیدا کنم؟؟؟ ممنون میشم راهنمایی کنید.